Nabavka balističkih i krstarećih raketa za Srpsku vojsku

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

flyby68 ::
za te pare mozes nabaviti par Su-30MKII koji ima nosivost 8 tona ubojnoga tereta


... koji nece nista pogoditi jer ce biti unisteni ubrzo po poletanju. Spominjes te avione kao da se i oni nemogu oboriti. Sto se primera efikanosti upotrebe avijacije za odbranu mogli smo da ga vidimo 1999 kada smo imali blizu 200 aviona koji su u teoriji mogli da izbace na neprijateljske polozaje preko 300 tona bombi a koji u praksi nisu nista uradili tako da mogucnost da Su-30 nosi 8 tona bombi u praksi neznaci nista. Jedini nacin da avijacija dejstvuje po protivniku koji je nadmocniji jeste taj da se avioni opreme skupim dalekometnim krstarecim projektilima poput nemackog KEPD350 ali onda se postavlja pitanje zasto se ti isti ili slicni projektili ne bi lansirali sa kopnenih platformi koji su daleko jeftinije i nezahtevaju dugu poletno sletnu stazu da bi mogle dejstvovati.

Gubici u vazduhoplovstvu su bili procentualno daleko veci nego u svim ostalim snagama ukljucujuci i raketne jedinice PVO jer je druga sredstva bilo daleko lakse maskirati nego avione. Obaranje aviona Tornado koje si ranije naveo kao primer samo potvrđuje moju teoriju da je bolje ulagati novac u rakete nego u avione. Za cenu jednog aviona mozes nabaviti oko 50 raketa a sto je najvaznije gubitak rakete koja je ionako predviđena za jednokratnu upotrebu nedovodi do gubitka ljudskog zivota.

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

@Veliki_Blek

Citat:Aramis negovori o raketi ALAS vec o mogucnosti razvoja projektila veceg dometa i mase sa turbomlaznim motorom koji bi mu omogucio domet preko 200 km slicnog americkom SLAM-SR koja bi za navođenje koristio bezicna link i kameru koju koristi raketa ALAS. Motor TMM-40 mase 5.6 kg i potiska 40 daN koji koristi ALAS je preslab da bi se koristio za pogon vecih projektila ali veci i snazniji turbomlazni motor potiska 500 daN koji bi se razvio iz njega nije. Zahvaljujuci 12 puta vecem potisku novi motor bi omogucio znatno povecanje mase rakete i bojne glave. Aramis je izneo podatak da ovaj motor ima slican potisak kao motor koji koriste SLAM-ER sto bi mu omogucilo i slicnu masu bojne glave. SLAM ima domet 95 km i masu bojne glave od 220 kg sto nije malo dok je domet SLAM-SR preko 200 km. Masa bojne glave od 220 kg jeste manja od bojne glave rakete R-400 ali sama raketa je manja sto bi omogucilo smestaj vise raketa na lanser kao i mogucnost lansiranja sa aviona.

[Link mogu videti samo ulogovani korisnici]

SLAM-SR poseduje sistem IC navođenje koji koristi raketa Maverik D i data link za prenos podataka a mi bi mogli koristiti opticki sistem vođenja koji koristi Maverik, Grom-B ili raketa ALAS. Jedino sto bi morali da razvijemo bezican link za prenos podata sa kamere do lansera slican onom koji vec poseduju nase rakete Maverik samo mnogo veceg dometa.

Preduzeće razvija i turbomlazni motor TMM-040 MONGOOSE potiska 40 daN, prvenstveno namenjen za pogon bespilotnih letelica. Ovaj turbomlazni motor razvija se u low cost tehnologiji izrade čime se postiže konkurentna tržišna cena. Takođe, na ovom motoru proverava se koncept gradnje jednovratilnog turbomlaznog motora sa trostepenim aksijalnim kompresorom i jednostepenom turbinom potiska do 500 daN.

Upravo to pokušavam da objasnim sve vreme, drago mi je da si me razumeo. Ta tehnologija u opšte nije skuplja od balističke rakete sa INS, ali donosi veću preciznost, manju "kolateralnu štetu"(što mrzim ovaj izraz ), možeš je predstaviti kao "drone"(mamac, metu, izviđačku BPL), lansira se sa mnogo manje platforme, može da se lansira sa aviona.

@neshaoct
ja sam pričao o potrebi razvoja i šta je nama lalše da razvijemo. Utabana staza već postoji da razvijemo nešto što bi mogli i da ponudimo za prodaju. Mi raketu poput Iskandera teško da možemo da razvijemo jer takvog iskustva nemamo. A kupiti i pored mogućnosti razvoja svog sredstva, pogotovo kupiti od neke države sa "crne liste"... Ma nek je i džabe, neću glava da me boli

@djole81
Citat:Државе бивше југославије ( а да не говорим о нелегитимним државама) немају ни основна средства ПВО, а камо ли ракетне системе за уништавање балистичких пројектила
đole, pa to nije konstanta. Svaka nabavka može da povuče kontra nabavku.

Citat:Алас има бојеву главу тешку 10 килограма. Што значи да је она замишљена као ракета којом се може уништити тачкасти циљ. Ракета која има бојеву главу од 400 кг може се потенцијално употребити за гађање аеродрома, села и градских квартова која су претворена у непријатељска упоришта, не треба занемарити ни психолошки утицај не мале количине експлозива на непријатеља као ни могућност да се направи више типова бојевих глава. Намене су им различите
Znaš li šta može da napravi precizno plasirana BG od 50kg. Pa ne razvijaju se već vođene avio bombe od i 50kg bez veze. Šta misliš sa bojevom glavom od 400kg na aerodromu i kako misliš da uzdužno presečeš pistu na nekoliko mesta. To se drugačije radi. Tu više može da uradi jedreći disperzer otkačen sa aviona. A ti misliš da rušiš cela sela i kvartove... pa znaš valjda šta to povlači? Najveći psihološki uticaj je kada pogodiš gde treba- u glavu, a to se odavno ne radi takvim oružjem. Seti se Šamila Basajeva i svih ostalih koji su ubijeni mnogo manjim oružjima i kakav je pri tome bio politički odjek, naspram rušenja celih sela i kvartova.

Dopuna: 03 Okt 2009 10:38

@Veliki-Blek
Citat:.. koji nece nista pogoditi jer ce biti unisteni ubrzo po poletanju.
Pa nije baš tako. LBA je "radila" uz male gubitke u vazduhu.

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

flyby68 ::
dakle zakljucak ?
uloziti pare u sistem raketa zemlja-zemlja za koji se vec razvijaju tako efikasne protumjere nije isplatno

Jok zakljucak je da se u opste neisplati ulagati u vojsku jer ni jedno sredstvo ratne tehnike nije isplativo posto za svako postoje efikasne protivmere. Pa i za gađanje aviona, tenkova i oklopnih vozila danas postoje efikasna sredstva poput sistema S-300 i vođenih protiv-oklopnih raketa koja se ne razvijaju vec su odavno u operativnoj upotrebi pa uprkos tome mnoge zemlje nabavljuju avione i oklopna vozila. Cak i za zastitu balistickih raketa od Phalanksa kalibra 20 mm koga si naveo postoje efikasne protiv mere poput koriscenja kasetnih bojnih glava koje se otvaraju na visini vecoj od 2 km van njegovog dometa ili postavljanje oklopa na bojnu glavu koji bi je stitio od dejstva granata kalibra 20 mm.

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

flyby68 ::iz iskustva upotrebe balistickih projektila , od Iracko-Iranskoga rata kada su se gadjali "scud" raketama nemilosrdno , pa do Sadamovih raketiranja Izraela u prvom zalivskom ratu, pa sve do upotrebe tih raketa na bojistima bivse YU (Luna,Orkan ) , takva vrsta oruzja nije donijela prevagu na bojistu , nije zadala bilo kakav odlucujuci udarac protivniku...a precizne rakete nisu jeftine i zahtijevaju i satelitska vodjenja (koja se lako blokiraju , svi znamo ciji su sateliti za navigaciju ;USA(ne znam ime satelita ), Evropa Galileo, Rusija Glonas)
komplikovana sredstva veze i izvidjanja i pracenja ciljeva na udaljenostima od 150-300 kilometara, kompjuterske sisteme i razna elektronska cuda da bi bile precizne a to nije jeftino !
Davno je bio Iransko-Irački rat i niko sigurno ne priča o tome da se u drugoj deceniji 21. veka prave sredstva koja su na nivou 80-tih godina prošloga veka...

A, oko navođenja...pa, nije baš tako da se mora navoditi preko satelita, ili da treba izviđati i pratiti ciljeve na par stotina kilometara, itd...itd...
Navođenje preko GPS-a je samo jedna mogućnost...nikako ne i jedina.

- THE GLOBAL POSITIONING SYSTEM (GPS)
Satellite navigation systems provide a highly accurate means of determining the precise position of an object on or over the earth’s surface. Accurate satellite data allows a cruise missile to receive regular mid-course updates which counteract the drift inherent in traditional gyroscope-based inertial navigation systems (‘INS’). Packaged with even a simple INS, satellite navigation systems give a cruise missile accuracies of between 10 and 100 metres.

Two satellite navigation systems are currently being established. The United States has recently completed its Global Positioning System (‘GPS’); its Russian equivalent is the Global Navigation Satellite System (‘GLONASS’).
The US GPS consists of twenty four NAVSTAR satellites in polar orbit (three of which are back-ups), a network of ground stations which constantly check and maintain the accuracy of the satellite data, and the necessary receiver units which translate the satellite data into precise positional information. The system can be used to obtain both horizontal (latitude and longitude) and vertical (altitude) fixes. Signals from three satellites are needed to obtain horizontal fixes, the signal from a fourth to obtain the vertical fix and give a complete three-dimensional position. If the receiver picks up data from more than four satellites, the accuracy of the fix is increased.

Although the GPS was originally intended to be used for purely military applications, the shooting down of an off-course Korean commercial airliner by Soviet fighters in 1983 led President Reagan to direct that it be made available for commercial users.

The commercial Course/Acquisition (‘C/A’) Code is openly available, and was intended to give accuracies of between 30 and 100 metres. However, when it became clear that in practice the C/A code was accurate to nearer 10 metres, the US Department of Defense introduced Selective Availability (‘S/A’), which deliberately reduces the accuracy of the signal (‘degrades’ it) to some 100 metres in the horizontal plane and 140 metres in the vertical. It is claimed that S/A fixes will be accurate 95% of the time, yet in circumstances when an optimal configuration of four or five satellites is not ‘visible’ to the receiver it is possible that this accuracy may fall to around 300 metres.

GPS accuracies are expressed in terms of dRAMS, one dRAM being a 2.5% probability of inaccuracy. The accuracy of the S/A code is defined as 100 metres with a 2 dRAMS confidence. This means that 95% of fixes will be accurate to within 100 metres of the actual position. It does not, however, follow that a missile guided by S/A code would achieve a Circular Area Probable (‘CEP’) of 100 metres: dRAM has a 95% confidence level and CEP a 50% confidence level, therefore the two figures cannot be interchanged. As the 2 dRAM S/A GPS fix equates to a CEP four tenths as large, the CEP of a cruise missile utilising the S/A code would be approximately 40 metres (i.e. 50% of missiles fired would arrive within 40 metres of the target).

Although the full implementation of the Russian GLONASS has slowed since the break up of the Soviet Union, it should offer a very similar service to its US counterpart. Like the GPS, GLONASS consists of twenty four satellites which transmit both military and civilian signals of comparable accuracies to the GPS P and C/A codes. Whilst the two systems operate slightly differently, integrated receivers accessing signals from both networks will reportedly give accuracies of some 20 metres, effectively circumventing US efforts to degrade the S/A code.

- DIFFERENTIAL GPS
The data transmitted by GPS can, however, be significantly upgraded by a process known as Differential GPS (‘DGPS’). This relies on a second receiver, known as the reference receiver, located in a precisely-determined spot, broadcasting a correction signal on a different frequency to the other GPS receiver. This can be effective even if the two receivers are more than 1.000 km apart, and makes it possible for users of the military P-code to attain fixes accurate to between 75 cm and 5 metres. S/A code can be improved by a factor of ten, to between 2 and 5 metres.

Although this technology is only just beginning to emerge, it is already utilised for surveying, maritime safety and civilian aviation applications. The integration of DGPS into cruise missile guidance systems is certainly feasible, although this would require that reference updates be transmitted through a data link to the missile in flight via a mother plane or ground station. However, given that DGPS reference stations are being constructed along the coast of the United States and their signals broadcast by way of other satellites, it appears likely that its accessibility will grow.

Integrated into a cruise missile, these navigation systems will enable developing nations to perform a technological leap-frog. Israel already claims that its GPS-equipped Delilah RPV can reportedly attain accuracies of less than 100 metres, and India is working to adapt GPS for both its cruise and ballistic missile programmes. Pakistan, China and Iran are also reported to be seeking means of integrating GPS into RPVs and missiles. Although the degrading of codes from GPS and GLONASS should, in theory, prevent developing nations from developing cruise missiles with accuracies better than 100 metres, this is likely to be circumvented by further advances in technology. Likewise, whilst GPS signals can be jammed using electronic countermeasures, this may not prove practical in all circumstances. However, the GPS S/A code can, if necessary, be switched off, as was the case during operation Desert Storm and during the US invasion of Haiti.

- INERTIAL GUIDANCE
Inertial Guidance or Inertial Navigation Systems (‘INS’) use gyroscopes and accelerometers (which detect motion) to calculate changes in relative positions. Wholly independent of any external signals or support, they cannot be jammed or affected by electronic countermeasures.

The disadvantage of INS is its inherent inaccuracy, making it unsuitable for use as the sole guidance system in a cruise missile. Gyro-scopes are subject to errors which accumulate over time - the longer the flight time, the greater the error. The INS fitted to the US Tomahawk drifts by 900 metres per hour. At its cruising speed of 800 km/hr and a distance of 1,600 km, this inertial drift equates to an error of 1,800 metres, necessitating the use of supplementary guidance systems such as Terrain Contour Matching (TERCOM) or GPS.

Whilst gyroscopes used to be sensitive mechanical devices, Ring Laser and Fibre Optic Gyroscopes are becoming increasingly common; the US company Northrop has developed a micro-optic gyro which places an entire INS on a computer chip. Nonetheless, the 10 degree per hour drift claimed for this system is still too high for cruise missile guidance, and any system so equipped would require regular positional updates from external sources such as GPS in order to achieve the accuracy necessary for a precision strike.

- TERCOM GUIDANCE
Terrain Contour Matching (‘TERCOM’) was first patented in 1958, but it was not until the development of micro-electronics in the 1970s that practical TERCOM systems first appeared.

A pre-requisite for TERCOM is the ability to generate electronic maps from high-resolution satellite images. These are digitised and stored in the system’s memory across a matrix of cells. Each cell covers a set area of ground and is allotted an average elevation. A radar-altimeter is used to compare the elevation of the terrain over which the missile is flying with the elevation data in the on-board maps. This establishes the position of the missile and makes any necessary corrections to its inertial navigation system. Using this technique, TERCOM can achieve accuracies of 30-100 metres.

During the missile’s flight, TERCOM readings are not taken constantly. Rather the INS flies it from one area of distinctive topography to another, where more readings are taken and the missile's heading is corrected if necessary. These are known as ‘waypoint fixes,’ and can also be used to introduce unpredictable changes in the missile’s flight path, allowing it to avoid enemy radar and air defences. But because TERCOM relies on elevation data for its waypoint fixes, over largely flat terrain the missile may have to fly a circuitous route from feature to feature, reducing its overall mission range.

Each waypoint fix utilises a different map, and whilst each contains the same number of cells, the first maps used cover a larger overall area - and thus contain less detail in each cell - than each subsequent map, giving an 'accuracy funnelling' effect as the target is approached.

The real technical difficulty with TERCOM lies not with the guidance system itself, but in the technical infrastructure needed to create the digitised maps. For TERCOM-guided cruise missiles to be effective, databases must be built up of every part of the world in which they might potentially be used. The cost of this exercise to the US is estimated to approach the total investment made in TERCOM-equipped cruise missile hardware. Even so, it is reported that following the Iraqi invasion of Kuwait in 1990, the US military had to embark upon a crash programme to prepare data for the TERCOM guidance systems of its Tomahawk TLAMs.

This reliance on space technology to support TERCOM has hitherto ensured that only the US and Russia have deployed TERCOM-guided cruise missiles. However, the increasing availability of commercial satellite imagery from SPOT and Landsat, together with the growing sophistication of computer aided design (CAD) software means that the ability to produce digitised maps may no longer be beyond the reach of potential proliferators.

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Uloguj se preko Facebooka da bi video sliku:

Cak i bez razvoja bezicnog linka velikog dometa moze da se iskoristi postojeca kamera sa Alasa za zavrsno vođenje ako se razvije odgovarajuci softver i u raketu ubaci slika cilja posto cilj moze da se prepozna poredeci slicnost slike sa kamere i slike cilja koja se vec nalazi u memoriji rakete. (Nije u pitanju komplikovana tehnologija vec malo duza matematicka formula koja je u stanju da izracuna slicnosti između dve slike). Programi za obradu avio snimaka vec poseduju ovu mogucnost a slicnu tehniku koriste i mnogi moderni digitalni fotoaparati koji je koriste za automatsko prepozavanje lica. Na mom fotoaparatu ova tehnika koju sam isprobao pri pravljanju stotina slika funkcionise savrseno buduci da je fotoaparat uvek stavlja lice u fokus cak i ukoliko se osoba koja je slikana kretala a cak mu nije smetalo ni to sto se razliciti ljudi razlikuju po izgledu svoga lica. Ako su Panasonik i Canon u stanju da tehniku prepoznavanja objekata stave u obican fotoaparat ne vidim prepreku da je mi prilagodimo i stavimo u krstarecu raketu. Naravno mi bi ne treba da razvijamo softver za prepoznavanje lica vec softver koji ce krstarecoj raketi omoguciti da prepozna avion na pisti, helikopter ili određenu zgradu.

Dopuna: 04 Okt 2009 1:05
aramis ::
@Veliki-Blek
Citat:.. koji nece nista pogoditi jer ce biti unisteni ubrzo po poletanju.
Pa nije baš tako. LBA je "radila" uz male gubitke u vazduhu.
Upravu si uz male gubitke u vazduhu i velike gubitke na zemlji sto ne menja cinjenicu da je avijacija u ratu 1999 imala procentualno najvece gubitke kao i cinjenicu da je kopnene lansere daleko lakse maskirati.

Dopuna: 04 Okt 2009 3:21

Ranije sam spomenuo MTCR sporazum koji nasa zemlja jos nije potpisala kao jednu od prepreka za nabavku sistema veceg dometa buduci da ovaj ugovor zabranjuje izvoz raketa dometa veceg od 300 km ali nisam napomenuo da se cak ni njegovi potpisnici ne drze njega kao pijan plota. Buduci da na ovom forumu vlada uverenje da međunarodne sporazume krše iskljucivo zemlje poput Irana i Severne Koreje ukratko cu navesti neke demokratske drzave koje nepostuju taj sporazum jer izgleda da ceo taj sporazum nevredi ni kao list toaler papira buduci da ga i njegovi potpisnici poput Amerike, Britanije, Nemacke i Spanije otvoreno krse.

Najdrasticniji primer zemlje koja nepostuje ovaj sporazum a potpisala ga je jeste upravo zemlja koja je prva dosla na ideju da se on stvori verovali ili ne u pitanju je Amerika koja je Velikoj Britaniji pored krstarecih raketa Tomahavk isporucila i interkontinentalne raketa dometa 12 000 km. Sto je najzanimljivije izgleda da ta drzava ima dvostruke standarde po ovom pitanju posto je pomenute krstarece rakete odbila da isporuci pojedinim saveznicima iz NATO saveza poput Francuske i Grcke a Australiji koja nije u NATO je odobrena eventulana kupovina americkih krstarecih raketa. Nemacka je takođe razvila svoju krstarecu raketu dometa 500 km ciji domet premasuje MTCR ugovora sto je nije sprecilo da je proda Spaniji. Naravno i Spanija i Nemacka su clanice MTCR od 1990 godine. Saudijska Arabija je kupila balisticke rakete dometa 2 500 km koje su sposobna da gađaju teheran ili celu teritoriju izraela a americka administracija umesto da im zbog toga uvede sankcije je sprovela istragu u vezi te kupovine i zakljucila da nema razloga za zabrinutost u vezi ovih raketa jer ih Saudijci nece kao nosac hemiskog ili nuklearnog oruzja.

stegonosa ::Ne zamerite, ali mislim da je ispravna odluka o zabrani uvoza i izvoza slicnog oruzja, sto ce reci i ostali oko nas koji bi mogli da nas gadjaju sa necim slicnim su u istoj situaciji, tj. nemaju (ili su ga se otarasili) niti mogu da ga kupe.

Odluka je totalno pogresna i bila bi mozda ispravna da vazi za sve zemlje podjednako a ne da se njeno kresenje od strane pojedinih zemalja tolerise dok se istovremeno drugim zemljama poput Severne Koreje zbog njega uvode sankcije. Uprkos krsenju ovog sporazuma ni Americi, ni Velikoj Britaniji, niti Nemackoj, Spaniji i Saudijskoj Arabiji nisu uvedene nikakve sankcije a Nemacka i dalje nudi na prodaju svoju krstarecu raketu dometa 500 km. Da negovorimo o tome da americke rakete koje su isporucene Britaniji nesamo da mogu da nose oruzje za masovno unistenje vec ga stvarno nose naime Britanske rakete nose nuklearne bojeve glave. Neki od projektila koju krsi MTCR sporazum.

flyby68 ::
Taurus KEPD350 krstareci projektil koji trenutno ulazi u naoruzanje Njemacke i Spanije

domet ;500 Km
masa ;1410 Kg
bojeva glava ; oko 500 kila, bunker buster ili kasetna ,ili visenamjenska i jedan projektil moze napasti i vise razlicita ciljeva i jednom naletu , bojeva glava ima vise od deset raznih varijanti !
navodjenje je bez GPS (pametni svabo je razvio nezavisan sistem za prepoznavanje terena u samom projektilu i specijalni softwer u kompjuteru bojeve glave koja vizualno prepoznaje cilj ) poptuno otporan na ometanje sa karakteristikama stealth
trebali biti u NATO ili ne za ovo cudo tehnologije razaranja , to ne znam ali je na prodaju



Dopuna: 04 Okt 2009 10:07

Sta reci na ovo Britanske strateska nuklearna podmornice klase Vangurd uvedena u operativnu upotrebe pocetkom devedesetih opremljene americkim interkontinentalim raketama sa nuklearnom bojnom glavom.



Dopuna: 04 Okt 2009 15:18

A evo raketnog sistema koji su Saudijci kupili od Kineza bez ikakvih posledica. Ne znam samo kako su uspeli toliku raketu da unesu u zemlju pored velikog broja americkih vojnika koji se tamo nalaze. U pitanju je raketa koja je u projektovana kao nosac nuklearnog oruzja a koja je na Saudijski zahtev modifikovana kako bi mogla nositi konvencionalnu bojnu glavu. Na donjoj slici crvenim krugom je prikazano podrucje koje se nalazi u njenom dometu koje je za nas posebno interesanto jer pored Italije, Indiji i veceg dela afrike obuhvata i ceo prostor balkanskog poluostrva.




Dopuna: 06 Okt 2009 14:30

sebab ::

za lasersko navodjenje nisam bas siguran.moras da imas obelezivaca. ko ce to biti na 140 km? moze bespilotna letelica ili avion, ali korekcija putanje kao na lori je vise nego adekvatno resenje i mnogo bezbednije.
Bilo je ranije reci o slicnom domacem sistemu koji koristi lasersko vođenje. Prva verzija ovog sistema je koristila nevođene raketne projektile kalibra 128 mm i avio bombu od 100 kg da bi se kasnije preslo na vece rakete i laserski navođene bombe mase 250 kg. Ako je manja raketa kalibra 128 mm sposobna da nosi bombu mase 100 kg ne vidim prepreku da se na vecu raketu R-400 koja ima oko 25 puta vecu masu namontiraju avio bombe mase do 3000 kg. Na prvoj slici je bilo prikazano kako raketa i bomba nisu jedna celina vec se spajaju pre upotrebe. Na slican nacin sa promenjivom bojnom glavom bi mogao da se konstruise i nas novi sistem koji bi bio dopuna sistemu R-400 pri dejstvu na manjim daljinama.

Promenjiva bojna glava bi omogucila da se domet sistema menja po zelji tako da ako treba da se gađa blizi cilj mogli bi da koristimo bombe mase 3000 kg dok bi za dalje ciljeve koristili bombe od 1500, 1000, 500 ili 250 kg. Mogli bi cak da razvijemo i aerosolne bojne glave ili po ugledu na amerikance probojne bombe za dejstvo na bunkere slicne GBU-28 koje bi lansirali koristeci rakete R-400. Osvetljavanje ciljeva bi se moglo vrsiti sa bespilotnih letelica opremljenih sa laserskim obelezivacem koje bi bile u sastavu baterije. Posto Srbija vec planira modernizaciju sistema Orkana koja ce mu omoguciti da na vecim daljinama dobija podatke sa bespilotnih letelica slican sistem bi se mogao da ugradi i u nas novi raketni sistem stom razlikom sto bi se u ovom slucaju isti sinski lanser koristio i za laniranje raketa i besplotnih letelica.

[Link mogu videti samo ulogovani korisnici]
Mixelotti ::Košavu je pominjao Ron u jednoj starijoj temi
Ron Jeremy ::
Da, o ovom lanseru (nazvan je Košava) pisao sam i na jednom stranom military forumu, a čak se i javio lik "sa druge strane" koji je iskusio ubojitost pomenutog oruđa u dejstvu kod Petrinje (RSK)....Inače korišteno je intenzivno oko Sarajeva, Goražda i delom na Bihaćkom ratištu....
Košava je montirana na kamion TAM-150, sa improvizovanim lanserima - 4 kom. na koje se postavljaju bombe od 100 kg (FAB-100) sa dodatkom raketnog buster motora koji je prepravljena raketa od 128 mm bez bojeve glave koja je služila za pogon bombe.
Oružje je bilo izuzetno neprecizno, ali je imalo veoma jako psihološko dejstvo na neprijatelja kao i veliku razornu moć. Postojala je i verzija ovog oruđa sa dve bombe od 250 kg (FAB-250) pogonjena sa po 4 spojena buster raketna motora od rakete v-v K-13 (nato - AA-2 Atoll).

Košava....




250 kg sa 4 bustera...

ako je Košava u pitanju , da ponovim i video snimak pošto je link u staroj temi istekao .
Dannyboy ::...

Kombinacija sistema "Kosava" sa LVB-250F i bezpilotne letelice za laserskog ozracenje bilo bi dobro i jeftino resenje ako bi se nudilo kao celina!
Taj komplet bi i imao smisla za zemlje koje nemogu si priustiti odgovarajucu jurisnu aviaciju ili nisu u stanju da je koristu u ratnim uslovima gde neprijatelj drzi vazdusnu nadmoc.

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

kad imas raketu kao r400, mozes stasta da nakalemis - samo ne znam za te extreme kao 3 t avio bombe - nisam siguran da mi uopste imamo tako nesto, mislim, kako bi je prenosili? i jos nesto - takve bombetine bi se tesko 'ugurale" u gabarit 400 mm i tesko u lansirnu cev, ako vec razmatramo brzu popunu lansera...

nego, dokle je stigao razvoj r400, jer mi se ovo cini kao najrealnije resenje od svih ovde pomenutih.

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Uloguj se preko Facebooka da bi video sliku:

sebab ::kad imas raketu kao r400, mozes stasta da nakalemis - samo ne znam za te extreme kao 3 t avio bombe - nisam siguran da mi uopste imamo tako nesto, mislim, kako bi je prenosili? i jos nesto - takve bombetine bi se tesko 'ugurale" u gabarit 400 mm i tesko u lansirnu cev, ako vec razmatramo brzu popunu lansera...

Nemamo bombe od 3000 kg ali bi mogli da ih kupimo od Rusa ili sami razvijemo jer to nije nikakva visoka tehnologija. Iz standarnog lansera bi se eventulno lansirale manje laserske bombe mase od 310 ili manje kg a sto se tice bombe od 3000 kg za njeno lansiranje se ne bi koristio standarni cevni lansera vec bi se za njih razvio novi sinski lanser po ugledu na kosavu sto bi omogucilo lansiranje bombi i bespilotnih letelica bez obzira na njihove gabarite. Sto se tice kontejnera oni nisu toliko bitni za brzu popunu kod sistema sa samo 1 do 2 rakete jer cisto sumnjam da bi kamion nosio vise od 2 raketne bombe od 4000 kg.



Dopuna: 06 Okt 2009 17:50

Sto se tice mogucnosti lansiranja bombi od 3 tone iz lansirne cevi kalibra 400 mm postoji resenje i za taj problem. Na slici ispod je prikazan nacin na koji se bojna glava veceg precnika moze lansirati iz cevi manjeg precnika.

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Klasične balističke rakete, čak i one poput R-400 i Iskandera su praktično beskorisne bez nošenja hemijskog, biološkog ili nuklearnog naoružanja. Poslednji dokaz za to je izuzetno neuspešna upotreba Iskandera u ratu u Gruziji, gde sam video da su tim raketama "uspeli" da unište jednu policijsku Ladu Nivu, i da urnišu neku stambenu zgradu. Što se krstarećih raketa tiče, da one mogu da budu itekako efikasne, samo koga bi to gađao? Ta tehnologija se generalno ne izvozi, i potrebno je jako puno iskustva, novca i političke volje da se tako nešto razvije i uvede u operativnu upotrebu. A kod nas nema ni prvog, ni drugog, a bogami ni trećeg. I tako će biti još duuugo, dugo godina...

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Uloguj se preko Facebooka da bi video sliku:

AlmiranteCralhoPizdinho jesi li ti uopste procitao temu i mojih zadnjih nekoliko postova. Raketi R-400 da bi bila efikasna uopste ne treba hemiska, bioloska ili nuklearna bojna glava vec je dovoljno da joj se doda vođena bojna glava poput one koju vec posedujemo tako da nije potrebno trositi velika sredstva za razvoj takve bojne glave. U zadnjim decenijama laserski navođene bombe nisu bile beskorisne vec su unistile ogroman ogroman broj objekata i imale veliki uticaj na ishod proteklih ratova a nasa zemlja je vec odavno razvila resenje za opremanje balistickih rakete upravo sa laserski navođenim bombama koje treba samo spojiti sa balistickom raketom R-400.

Zamenom stare kasetne bojne glave na raketi Orkan sa domacom laserski vođenom bombom LVB-250F preciznost ove balisticke rakete je poboljasana oko 70 puta sto je omogucilo da se ta balisticka raketa korsiti i za precizne napada na tackaste ciljeve. Raketa R-400 je dovoljno snazna da ponese bombu LVB-250F na daljinu vecu od 100 km tako da nema nikakve prepreka da se razvije varijanta sistema Kosava koja bi koristila raketu R-400 opremljenu sa laserski navođenom bombom.

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

@Veliki Blek

bojim se da je avio bomba od 3000 kg prevelika za r400. r400 ima masu od 1220-1270 kg i ne znam koliko bi to bilo uopste moguce da na to nakarikas 3 t avio bombu?! iskreno i ne vidim neki smisaou tome, a kamoli verujem da je to moguce ugraditi na neki "normalan" lanser, kao sto je onaj sa orkana.

ipak bih dao rpednost postojecoj bg sa korekcijom putanje bilo da se radi o kasetnojili unitarnoj-probojnoj bg.sa dometom od preko 120 km, bilo bi to odlicno oruzje.

sad sam se nesto preracunao - ako orkan m87 nosi 12 raketa mase 390 kg. u tu masu bi se moglo smestiti ne 2 vec 4 r400. znaci, na jedno vozilo m87 orkan sa kontejnerskom popunom, imao bi dva modula od po 6 raketa orkan 262 mm ili po 2 rakete r400, ukupno, 12 262 mm ili 4 400 mm r400. sasvim dovoljno.