|
|
|
|
|
Poslao: 05 Feb 2015 14:03
|
offline
- Kaplar
- Super građanin
- Pridružio: 01 Nov 2013
- Poruke: 1244
|
Dakle da ispričam ono što sam doznao vezano za ciklus rada motora D-30F6. MiG-31 ima zaista sjajan motor prepun originalnih tehničkih rešenja.
Primer je i desetostepeni kompresor visokog pritiska, koji sa četvrtog i petog stepena ima klapne za ispust vazduha, koji ima hipersoničnu brzinu. Taj vazduh se meša sa vazduhom iz spoljne kontura (podzvučne brzine) i pošto je D-30F6 motor koji pre komore za dopunsko sagorevanje ima mešanje vazduha iz spoljašnje i unutrašnje konture, obe komponente vazduha imaju velike brzine i to su obe približno iste i svakako veoma velike, onda sama komora za dopunsko sagorevanje ima pune ruke posla kada je motor na svom maksimalnom potisku sa dopunskim sagorevanjem.
Dakle, D-30F6 nije klasičan dvokonturni mlazni motor sa spajanjem strujanja vazduha iz obe konture pre ulaska u komoru za dopunsko sagorevanje, nego poseduje mogućnost ubrzavanja vazduha u spoljnoj konturi sa podzvučnog na nadzvučni.
Svakako veoma originalno rešenje s obzirom na to da je trebalo bukvalno namerno naterati kompresor u nedozvoljene režime rada i iskoristiti sve benefite prevelikog pumpanja vazduha iz unutrašnje konture.
Mogu samo pretpostaviti da se upravo na tom delu prepusta nalazi izmenjivač toplote, s obzirom na to da se vazduh ispušten iz unutrašnje konture sa jednog velikog pritiska spušta na dosta manji u spoljnu konturu i na taj način se momentalno spušta njegova temperatura.
|
|
|
|
|
|
|
Poslao: 05 Feb 2015 16:12
|
offline
- ray ban11
- Legendarni građanin
- Pridružio: 17 Sep 2010
- Poruke: 24212
|
^
Citat:The engines are Soloviev's D-30F-6 two-shaft bypass high-economy turbojet engines. It's development began in 1972 in Perm city by a team led by Soloviev himself and since 1989 by Yuri Reshetnikov. Development was finally completed in 1980. The engine is manufactured at Perm's "Motorstroitel" works, and seems to be used Ilyushin's IL- 62M and Tupolev's Tu-154M. One unique feature of the D-30F6 is the use of small suction relief doors on the moving parts of the engine nozzles to eliminate pulsing in the exhaust gases. The engine consists of seven modules, six of them replaceable. The first is an inlet guide vane module, with the others being the five-stage low pressure compressor, the mixer case, the afterburner, the exhaust nozzle, front and rear gearboxes, and a base module with the 10-stage high pressure compressor and combustion chamber, first stage nozzle vanes, high and low pressure turbines (both two stage) and rear bearing. The engine has a mass flow of 150 kg per second and an inlet diameter of 102 cm. The D-30F6 features an integral heat exchanger using fan bypass air to cool air drawn from the compressor which in turn cools the high- and low-pressure turbines. A turbine overspend protection system is fitted, along with an exhaust temperature limiter. Full authority digital engine controls are fitted, with a data recording system. The new engine was specified for the MiG-31 in order to improve range, since this was the key performance parameter for which an improvement over the MiG-25 was demanded. The new engine necessitated some structural modifications, and the opportunity was taken to increase internal fuel capacity to 19 700 l (some estimates suggest 20 380 l). This, together with the lower specific fuel consumption of the D-30F, raised supersonic range to 2 135 km on internal fuel, or to 3 310 km at subsonic speeds.
 http://www.enemyforces.net/aircraft/mig31.htm
Kad se samo pogleda podatak koji potisak daje u poletnom rezimu onda je jasno o kakvom cudu tehnike se tu radi ..
Ma 31-ca je jedinstvena masina po mnogo cemu ..ajd to radar ,rakete i ostalo ali kad vidim kako pilot po kabini seta sa RUS ( pilotskom palicom ) onda znam da je zaista prava leteca `lokomotiva` u pitanju ...
Uostalom njegova sletna masa je veca nego kod nekih lovaca maks. poletna !
|
|
|
|
|
|
|
Poslao: 05 Feb 2015 16:26
|
offline
- Kaplar
- Super građanin
- Pridružio: 01 Nov 2013
- Poruke: 1244
|
Pa da, a i količina goriva od preko 14t je impozantna. Uostalom, u mnogo slučajeva vidim da je mašinsko konstruisanje unutrašnjosti jedne letilice ruske proizvodnje domaći zadatak za desetku svim avio konstruktorima u celom svetu zajedno.
Toliko optimirati letilicu spram velikih i to veoma velikih G opterećenja, a nasuprot tome iznutra je napraviti gotovo vazdušastom i sve to maksimalno iskoristiti za smeštanje rezervoara... Kapa dole zaista.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
