Kao što je prije 2. svjetskog rata većina ljudi koji su analizirali vojna pitanja podcjenjivala važnost koju će tenkovi imati u očekivanom sukobu, tako bi rekao da danas većina ljudi koji analiziraju vojnu prošlost precjenjuju važnost koju su tenkovi imali u tom sukobu.
Posljedica prvog podcjenjivanja je da ni jedna druga ratna tehnika nije toliko napredovala kao tenkovi- recimo, vrhunski pilot u lovcu iz 1940. je vjerovatno imao čemu da se nada u eventualnom sukobu protiv prosječnog pilota u lovcu iz 1944. dok tenkovi iz 1940 i 1944 teško mogu stati u istu rečenicu. .
Što se današnjeg precjenjivanja uloge tenkova tiče, naravno, nema ozbiljnijih posljedica.
Da se danas precjenjuje uloga tenkova u 2SR može se dokazati iz jako puno primjera: niti je izrazito superiorniji T-34 zaustavio Njemce da dođu najprije do Moskve, a zatim i od Staljingrada, niti su kasnije izrazito superiorniji Tigeri zaustavili Ruse da dođu do Berlina. Na zapadnom bojištu takođe ima očitih primjera, i iz Normandije, i pogotovo iz Ardena, gdje je njemačka ofenziva razbucana čim se vrijeme popravilo dovoljno da uzleti saveznička avijacija. Dalje, saveznici su izrazito zaglibili u Italiji, gdje bitno slabiji Wermacht nije imao neke pomene vrijedne tenkovske snage.
Paradoksalno, ali istinito je da su tenkovi, odnosno, oklopne snage zapravo, najveću vrijednost imali u početku 2. svjetskog rata, u Francuskoj, u operaciji Barbarossa, u ranim Rommelovim uspjesima u Africi, kad su imali bitno manje borbene mogućnosti nego na samom kraju rata. Stvar je u tome da zapravo većina vojnih zapovjednika u početku rata nije imala predodžbu o tome kako se pravilno suprotstaviti protivničkim oklopnim snagama, mnogi nisu znali niti kako pravilno upotrijebiti svoje. Njemci su, naravno, bili najdalje doprijeli u razvoju upotrebe oklopne tehnike, slijedili su ih pojedini Rusi, kojima je, pak, trebalo odrijeđeno vrijeme da prošire svoj utjecaj na Crvenu Armiju i sama ratna događanja.
Njemci su svojim načinom upotrebe oklopnih jedinica uspjeli iznenaditi ostale, i zapravo, od početka do kraja rata, za uspješnu upotrebu tenkova kao ofenzivnog oružja, faktor iznenađenja je redovito bio presudan, tamo gdje iznenađenje nije postignuto, ni tenkovi nisu imali neke sjajne rezultate. Ako se snage u obrani dobro pripreme, moguće je zaustaviti svaki tenk. Njemačka ofenziva na Kursk je čisti primjer toga.
Česta je ta teza da je T-34 bio najbolji tenk u 2. svjetskom ratu. Pojedinačno gledano, sigurno nije bio najmoćniji tenk, ali u broju u kojem je bio zastupljen na frontu, po jednostavnosti, ekonomičnosti i pouzdanosti upotrebe, a u pogledu solidne vatrene moći i oklopne zaštite i dobre pokretljivosti, to je bio definitivno tenk kojega niko nije imao pravo otpisati.
Pitanje: koji je najbolji tenk drugog svjetskog rata ima mali milijun podinačica tipa: najbolji u kojem pogledu? najbolji u kojem trenutku? , i takvo pitanje baš i nema pravog odgovora, ali, lako je zaključiti da je tenk T-34 definitivno najbitniji tenk 2. svjetskog rata.
Zaprepastio je Njemce u samom startu rata, natjerao ih da razvijaju komplicirane teške tenkove, i predstavljao udarnu iglu svih brojnih ruskih ofenziva, i kao oružje, ostao na ratištima ne samo do kraja 2. svjetskog rata, već do 90-ih, kad su već apsolutno svi ostali preživjeli tenkovi iz njegovog doba nakupili prilične količine prašine po muzejima. Definitivno oružje koje je ušlo u legendu.
BSD ::Leonardo ::Avijacija i artiljerija su im spasili guzicu.
Ovo je apsolutno tacno, verovatno i presudno, posebno avijacija. Nemcima nije islo lose dok je avijacija bila tu i u dovoljnom broju, kasnije je pocela da duva promaja na sve strane. Tako npr. izgleda da je i Vitman zavrsio karijeru pogotkom rakete sa aviona.
Витмана је уништио неки од Шермана, није авион.
Авиони су иначе били слабо ефикасни против тенкова, али пошто су могли да уништавају остала возила без проблема, имали су успеха против оклопних јединица.
Pokusacu da pronadjem taj podatak gde se kaze da ga je pogodio avion, a da su ga ovi dokrajcili tenkom. Pre toga ih je razvalio na tom polozaju.
Evo cak se i ovde pominje nesto.
Za vecinu toga se slazem osim ovog dela da je pilot sa pocetka rata imao vece sanse u borbi, nego tenkista protiv tenkiste u istoj toj paraleli 1941-1945.
Pilot na IK3 je mogao da se nosi sa Bf 109 na pocetku rata, dok bi na kraju rata u sukobu sa npr. varijantom bf 109 k ajverovatnije nastradao, radi se o istom tipu aviona, mogli smo da damo primer da se pilot Ik-3 susretne sa Me-262.
Visoko-eksplozivno iliti razorno zrno RP3 je bilo mase 60lbs, ali su Englezi koristili i pancirno-probojna zrna od 20lbs naročito kada su napadali tenkove jer je za tu namjenu bilo efikasnije od 60lbs zrna.
Prema ispitivanjima provedenim u Sjevernoj Africi uporedo su na njemačkom oklopu testirani Huricanei sa 40mm topovima i 20lbs RP3 zrna i potonja su se pokazala mnogo boljim za borbu protiv tenkova. 351. BAF Sq (Y) iliti 2. eskadrila NOVJ je 20lbs zrna koristila narožito protiv pomorskih ciljeva.
BSD ::Pokusacu da pronadjem taj podatak gde se kaze da ga je pogodio avion, a da su ga ovi dokrajcili tenkom. Pre toga ih je razvalio na tom polozaju.
Evo cak se i ovde pominje nesto.
„Takođe se pretpostavlja da je Vitmanov tenk uništen visoko-eksplozivnom raketom RP-3 koje su koristili britanski jurišni avioni Hoker Tajfun iz sastava RAF.”
Није било никаквог разваљивања нити авиона. Витман је са још неколико Тигрова ушетао у заседу, на њих су истовремено отворили ватру Шермани из британских и канадских јединица. Цео догађај није примио епске размере јер није било веће борбе и нису знали кога су "уловили".
Zar oni nisu bili na tom polozaju nekoliko dana? Otkud znam u sta da verujem, svasta se pise, a ja nisam bio tamo pa ne mogu da garantujem, uglavnom postoje te dve verzije za koje ja znam. Jedna je tenk, a druga avion pa tenk. Verovatno Nemcima odgovara ova epska verzija, a saveznicima ova realisticnija.
Dopuna: 14 Apr 2015 22:12
Typhoons destroyed 135 German tanks and among those Tiger #007
Citat:Along with those two versions, some claims were made that units, which were not even present in the area at the time, were responsible for destroying Wittmann’s Tiger. In 1945, Mr.Serge Varin found Tiger #007. Mr.Varin was interested in this tank because its turret was teared away from the hull. Mr.Varin examined Wittmann’s Tiger and noticed that it was not penetrated by any shells fired at it during the fighting. The only damage to the hull was a big hole in the rear, near the engine deck.
Remains of Wittmann’s Tiger No.007
After further examination Mr.Varin concluded that the impact came from the air. The rocket hit Tiger’s rear deck (made of 25mm thick armor), penetrated the air intakes and exploded causing the explosion in the engine compartment and fighting compartment which ignited the stored ammunition. The second explosion instantly killed the entire crew and blew off the turret into the air. According to Varin, Wittmann’s Tiger was destroyed by a rocket fired from a Royal Air Force Hawker "Typhoon" MkIB – attack aircraft. Typhoons were armed with HE (High-explosive) rockets and took heavy tow of German tanks during the Normandy battles (for example on August 8th of 1944, Typhoons destroyed 135 German tanks and among those Tiger #007).
Finally in 2006, it was proven that Wittmann’s Tiger was destroyed by fire from tanks of "A" Squadron of 1st Northamptonshire Yeomanry. British Firefly crew observed advancing Tigers and opened fire at when Tigers were some 800m away. According to original War Diary of "A" Squadron, at 12:20, 3 Tigers were moving towards the Squadron and were destroyed at 12:40, 12:47 and 12:52 without any losses. After the first Tiger was destroyed at 12:40, second one returned fire but was hit and blew up in a loud explosion. Following that, third Tiger was knocked out after receiving two hits. Wittmann’s Tiger was destroyed as second at 12:47 by British Sherman VC "Firefly" commanded by Sergeant Gordon (gunner – Trooper Joe Ekins) from 3rd Platoon, "A" Squadron, 33rd Armored Brigade of 1st Northamptonshire Yeomanry. British Sherman VC "Firefly" armed with 17 pounder gun was capable of penetrating Tiger’s armor at range of 800m. The force of explosion blew off the turret, which landed upside down away from the hull. Wittmann did not know that British had Firefly in the area and felt confident in attacking their position with his Tigers, otherwise he would take different approach to the whole attack. Another version is that Wittmann was killed by the fire from a Canadian regiment, the Sherbrooke Fusiliers Regiment, which was in the same area as the Northamptonshire Yeomanry. The current approach to the engagement and question to "who killed Wittmann" is that it was both the British and Canadian forces, which destroyed the three Tigers led into the attack by Wittmann.
After, Wittmann failed to return from the battle, search for him by the members of the 12th SS Panzer Division "Hitlerjugend" and his battalion took place during the day and on the night of 8/9th.
Michael Wittmann and his crew was killed in action on August 8th of 1944, at Gaumesnil near Cintheaux and were buried in an unmarked grave. In March of 1983, the unmarked field grave of Tiger #007′s crew was discovered during the construction of the road and was excavated. It was possible to identify the remains by Wittmann’s dental records and Heinrich Reimers’s (driver) identification tag. Wittmann and his crew was then officially buried in the German Military Cemetery of "De La Cambe" in Normandy, France. The cemetery is located on the National Road 13 (RN 13) between Isigny-sur-Mer and Bayeux. Michael Wittmann is buried in square 47, row 3, grave 120 of "De La Cambe". On August 8th of 1944, crew of Tiger #007 from 2nd Kompanie of schwere SS-Panzer Abteilungen 101 of LSSAH was as follows:
SS-Sturmmann Rudolf "Rudi" Hirschel (radioman) 24/1/3 – 44/8/8 (20 years old),
SS-Unterscharführer Henrich Reimers (driver) 24/5/11 – 44/8/8 (20 years old),
SS-Unterscharführer Karl Wagner (observer) 20/5/31 – 44/8/8 (24 years old),
SS-Sturmmann Günther Weber (loader) 24/12/21 – 44/8/8 (20 years old),
SS-Haupsturmfuhrer Michael Wittmann (commander) 14/4/22 – 44/8/8 (30 years old).
He ended up his career as a Commander of 2.Kompanie schwere SS-Panzer Abteilung 101 (part of 1st SS Panzer Division "LSSAH").SS-Haupsturmfuhrer Michael Wittmann was the most successful tanker ace of World War II. His friends said that Michael Wittmann was quiet man even during combat and that he had 6th sense, to know where and how to engage the enemy. Wittmann commanded excellent crews, who were able to fully cooperate with him and anticipated his orders.
Wittmann was highly admired by his comrades and very highly thought of by his superiors. Michael Wittmann represents a real hero who fought to the bitter end for his Fatherland. Wittmann’s personal bravery is unquestionable and his place in the annals of military history thoroughly deserved. He has been called the "Black Baron" in reference to the "Red Baron" World War I fighter ace – Manfred von Richthofen.
http://www.achtungpanzer.com/michael-wittmann.htm
За оне који потенцирају да је један тенк бољи од другог на основу једног сета карактеристика и једне ситуације неколико примера са ових простора:
- познато је да је Т-34 имао битног удела у ослобађању Србије, али је мање познато да је то било "замало". После неколико дана борби код Зајечара где су Немци покушавали да зауставе Совјете, Совјети су нашли пролаз и за дан успели да заузму Тополу и Младеновац, и тиме пресеку главну комуникацију ка снагама које су се повлачиле из Грчке и уједно ставе у опасност од окружења немачку групу која их је доскора задржавала код Зајечара. Пресудно за тај успех је било драматично заузимање моста код Велике Плане. Тај мост је имао носивост од 30 тона, једва је поднео прелазак 34-ки које су га прве прешле под борбом, а касније се и срушио - на сву срећу пошто је мостобран био осигуран. Да су Совјети користили мало теже тенкове, продор ка Београду би био знатно дужи.
Тако нешто просто не би било изводљиво ни са Тигром ни Пантером. Њихова покретљивост у Југославији би била врло ограничена.
- Други пример је из Далмације и залеђа. Тамо би и 34-ка ишла јако тешко, али су од Савезника добијени лаки тенкови М3 Стјуарт који су се успешно носили са тешким тереном. Мана им је понекад био слаб топ, али ту их је надопуњавао оклопни аутомобил АЕЦ.
Кога занима може да прочита путеве Прве и Друге тенковске бригаде на Српском оклопу.
E sad tu dodati (po informacijama naseg druga Potpukovnika ) da je samo oko 5% mostova na teritoriji kraljevine imala nosivost od 30 + tona (i to samo na magistralnim putevima), i slika je mnogo potpunija.
Ovo je i jedan od razloga zasto su njemci povukli tenkove Char 1B (28 tona) sa teritorije bivse nam Juge i umesto njih uveli R-35 i H-35/39 sa oko tri puta manje tezine (hebi ga, stalno su se negde zaglavljivali).
vathra ::Авиони су иначе били слабо ефикасни против тенкова, али пошто су могли да уништавају остала возила без проблема, имали су успеха против оклопних јединица.
U suštini se slažem, ali zavisi koje su avione imali i sa kakvim naoružanjem. Presečeš logistiku i to je to. Ovde jedan od retkih snimaka gde napadaju Tigra. A Vitman je otišao kako si opisao, u zasedi.
) da je samo oko 5% mostova na teritoriji kraljevine imala nosivost od 30 + tona (i to samo na magistralnim putevima), i slika je mnogo potpunija.
