|
Pre nedelju dana (04.jula), manje više, bila je godišnjica smrti Andreja Kraska, sovjetskog i ruskog glumca. Bez obzira na mesto rodjenja (Lenjingrad) i smrti (neka pripiz**na kod u ukradini) on je za mene ostao sovjetski i ruski glumac.
Sin poznatog u tadašnjeg i u sadašnje vreme poznatog glumca i majke učiteljice, otac troje dece iz šest brakova boem, pijanica, on je za mene bio i ostao primer kako se treba snimati film o vojnicima uopšte, a posebno o podmorničarima. Nije na ovoj temi za dž. stavljeno da je film "Brod (das boot)" postavio prečku visoko. Rekao bih da ju je Krasko u filmu "72 metra" podigao još više. Neki njegovi monolozi iz tog filma su ušli u narodni folklor Rusije.
Radio je na filmu, u pozorištu, TV, čak je i sinhronizovao crtaće... što sve pokazuje da je bio sklon sovjetsko/ruskoj glumačko-umetničkoj boljci. Pio je. U svemu dobar, ni u čemu savršen, ali sam zato voleo da ga gledam gde god sam mogao.
Uglavnom su to bili filmovi "ukradeni" sa neta, nažalost. Nažalost za sve gledaoce iz Srbije, jer smo, ničim izazvani i ničemu krivi mogli i morali da se upoznamo sa "umetničkim dometima" "filmskih veličina" tipa Toma Kruza, Andje, pa čak nam je prikazivan film britni spirs, i to više puta, koliko da utvrdimo gradivo.
Izvinjavam se zbog zakašnjenja, Bog mu dao rajsko naselje.
|
