offline
- Kubovac
- Stručni saradnik foruma
- Pridružio: 12 Jul 2016
- Poruke: 5615
|
Prema referentnim podacima, Ukrajina je prilikom podele sovjetske vojne imovine dobila 42 baterije sistema PVO Buk.
Do početka specijalne vojne operacije RF u Ukrajini, protivvazduhoplovne raketne snage Vazduhoplovstva Ukrajine, koje su se sastojale od tri protivvazduhoplovna raketna puka, imale su deset diviziona raketnog sistema PVO Buk-M1.
U skladištu je još nekoliko baterija, ali je povratak u rad Buka, koji je bio dostupan u magacinima, bio izuzetno problematičan i pre 24. februara, a sada je sve više nemoguć.
Čak i uzimajući u obzir činjenicu da su svi ukrajinski PVO sistemi Buk-M1 izgrađeni u SSSR-u, oni i dalje imaju dobar borbeni potencijal. U poređenju sa sistemima protivvazduhoplovne odbrane Kub-M3 i Buk, modifikacija Buk-M1, koja je puštena u upotrebu 1983. godine, imala je poboljšane sposobnosti da se nosi sa krstarećim raketama i helikopterima, povećana je verovatnoća pogađanja krstarećih raketa, a takođe je postalo moguće za brzo presretanje taktičkih balističkih projektila.
Protivvazduhoplovni raketni divizion Buk-M1 obuhvata: mobilno komandno mesto, stanicu za otkrivanje i praćenje ciljeva, dve baterije protivvazduhoplovnih raketa sa po dva samohodna lansera i po jedan lanser-punjač 9A39, kao i veze, tehničke jedinice za podršku i održavanje.
Za uništavanje aerodinamičkih i balističkih ciljeva koriste se rakete 9M38M1 sa maksimalnim dometom gađanja od 35 km, opremljene poluaktivnim radarskim tragačem. Verovatnoća uništenja mete tipa lovac sa jednom raketom u odsustvu elektronskih smetnji je 0,8 ... 0,95. Kompleks je sposoban da obara krstareće rakete sa verovatnoćom da pogode najmanje 0,4, kao i helikoptere koji lebde - sa verovatnoćom od 0,3-0,4 na udaljenosti od 3,5 do 10 km.
Čak i najsavršenije oružje jednog dana ostari, potrebno mu je renoviranje i modernizacija. U početku je obnova ukrajinskih sistema PVO Buk-M1 bila povezana sa pokušajima prodaje ovih sistema na stranom tržištu. Do danas, jedini kupac ukrajinskih „Bukova“ je Gruzija.
Negde od 2006. godine, elementi raketnog sistema Buk-M1 i 9M38M1 postepeno su obnavljani u preduzećima Ukroboronservisa sa produženjem veka trajanja na 10 godina.
Prema ruskom koncernu Almaz-Antej, Ukrajina je imala oko 1.000 raketa 9M38M1 i konsultovala se o produženju njihovog radnog veka i modernizaciji.
Vredi priznati da je Ukrajina uspela da održi u radnom stanju značajan deo postojećih sistema PVO Buk-M1, koji se pokazao kao ozbiljan protivnik ruske frontovske avijacije i u nekim slučajevima uspešno presreo ruske krstareće rakete. Taktika korišćenja ovih sistema PVO zavisi od borbene situacije i lokacije.
U dometu ruskih protivradarskih raketa i drugog vođenog avionskog naoružanja velikog dometa, posade sistema Buk-M1 najčešće koriste taktiku „zasede“, bez stalnog korišćenja radarskih stanica. Istovremeno, pojedinačna samohodna lansirna oruđa sa radarom su sposobna da rade autonomno, primaju oznaku cilja iz spoljnih izvora ili vrše vizuelnu potragu za metom.
Radar za osvetljenje se uključuje i cilj se zahvata neposredno pre lansiranja protivvazduhoplovne rakete. Pri pokrivanju stacionarnih objekata u dubini odbrane obično dežuraju protivvazduhoplvone baterije sa uključenim osmatračkim radarima, što omogućava blagovremeno otkrivanje krstarećih raketa koje lete na maloj visini.
Prema procenama stranih stručnjaka, oko polovine ukrajinskih PVO sistema Buk-M1 je onesposobljeno ili uništeno. Pored toga, tokom neprijateljstava je potrošena većina raketa 9M38M1 sa proširenim resursom. Međutim, zbog prilično velikog dometa dejstva, dobre otpornosti na ometanje, mobilnosti i preživljavanja pojedinih elemenata, ovi sistemi i dalje predstavljaju ozbiljnu opasnost.
Ovi sistemi PVO nisu isporučivani istočno-evropskim državama koje su bile deo Varšavskog pakta, pa stoga nisu ni ušle u sastav NATO.
Sudbina isporučenih diviziona Buk-M1 Finskoj ostaje nejasna. Sistemi su uskladišteni i mogli bi biti (ako već nisu) isporučeni Ukrajini.
|
