Mitraljezi i Puškomitraljezi (koji nemaju sopstvenu temu)

• 1Ovo se svidja korisniku: Bane san
  
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Waldorf and Statler ::Upravo suprotno, puska je losa, metak nije tolika katastrofa. U sustini, energetski je malo jaci od 7.62x39, ima malo bolju balistiku. Za daljine na kojima je smisleno koristiti pusku, moze da prodje.

Da je bio u dobrom poluautomatu ili u automatskoj pusci, danas bi pricali o njemu kao odlicnom resenju.

том пушком сам гађао више пута. како рекох, по мени је боља од манлихерке и то много. простија је и њом се лакше рукује. да је била прављена за неки смисленији калибар (7,5- била би и она боља. а да је метак добар, не би га звали свилени. говоримо о метку за репетирке а не за аутоматско оружје, и за рат а не за стрељаштво.

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Još jedan redak zver iz Španske CTEME-
CETME Ameli Light Machine Gun

Developed by the Centro de Estudios Técnicos de Materiales Especiales (CTEME), the Ameli utilised the roller-delayed blowback action used by earlier CETME rifles.

Introduced in 1981, and adopted as the MG 82 a year later, development of the weapon began in the mid-1970s, under the supervision of Colonel José María Jiménez Alfaro. Ameli is an abbreviation of ‘Ametralladora Ligera’, which translates to light machine gun. Chambered in 5.56x45mm, the Ameli preceeded the adoption of the CETME Model L by several years but they two were developed at the same time. Like the Model L, the Ameli has green plastic furniture.

While the Ameli shares a strong external resemblance with the MG42, which Spain also manufactured in 7.62x51mm, and borrowed some of its features, the internals of the two differ significantly. Instead of using the roller-locked action of the MG42, the Ameli used a roller-delayed blowback action.

Some photos from a CETME/Santa Barbara brochure (source)

The Ameli fired from an open bolt and had a rate of fire between 800 and 1,000 rounds per minute depending on the weight of bolt. The Ameli had a fluted chamber to aid extraction and the weapon fed from 100 or 200 round disintegrating belts. These were carried in proprietary belt carriers, with initial carriers having a clear perspex back panels to allow the gunner to monitor ammunition expenditure, but issue belt carriers were made from stamped metal. It appears that once the CETME L was adopted an attempt was made to create a top cover adaptor that allowed the Ameli to vertically feed from 5.56x44mm magazines, whether this was ever used is unclear.

CETME patterned the structure of the Ameli after the MG42, also incorporating the German design’s feed pal mechanism and aspects of the barrel change system. The weapon’s rear sight integrated with the barrel handle to create a carrying handle. The rear sight graduated from 300 to 1,000 metres while the front sight post could be folded flat. Later a built up mount for a British SUSAT sight was added to the top cover. To change out the barrel the lock on the sight/carrying handle post was unlocked, barrel rotated to the right and pushed forward and then pulled to the right of the weapon. Unloaded the Ameli weighed 6.41kg/13.56 lbs.

The Ameli fired in fully automatic only but had a cross bolt safety just above the pistol grip. The weapon was largely made from stamped and pressed steel pieces but had a molded plastic butt stock. Typically equipped with a bipod the Ameli could also be mounted on a tripod for sustained fire.

CETME, later privatised as Empresa Nacional Santa Barbara, produced the the Ameli from 1982 into the early 2000s. While the weapon was adopted by the Spanish Army in 1982, the Ameli failed to garner interest as a commercial export with only Mexico purchasing the weapon. Some Spanish veterans have noted that the production version of the Ameli was not as well made as the prototypes which were tested, perhaps the result of a request from the Spanish government to lower production costs. This had the result of negatively impacting the reliability of the guns. The Spanish Army have begun to replace the Ameli with the Heckler & Koch’s MG4, which began entering service in 2008.

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Metak ko metak.
...ni te repertirke uglavnom nisu koristili ko snajpere vec na daljinama na kojima bi koristio i automatsku pusku danas. Cak su im i mehanicki nisani dizajnirani s tim na umu.
Da li je malo jaci metak za repertirku bolji? Mozda, mada je i to marginalno.
Mislim da su se na snagu zalili iz drugih razloga, a ne samo na sistem puska metak, koji je bio ok...

Od mnogo mogucih, mozda su hteli da i mitraljezi i puske i sve bude u jednom kalibru i da bude efikasno kako protiv ljudi tako i protiv tehnike i lakog zaklona i ko zna cega jos...
Mozda su malo i pripisivali i svoje neuspehe oruzju.
Mozda su, kao i ljudi danas, imali i..
..odredjene predrasude.

• 3Ovo se svidja korisnicima: DJ GlavomITacticalBeardom, Bane san, ssekir75
  
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Waldorf and Statler ::Upravo suprotno, puska je losa, metak nije tolika katastrofa.

Puska je u odnosu na Mauzer kao Fica u odnosu na Golfa, ali kao i fica generalno te preveze od tacke A do B. Imala je dosta mana (slab vek cevi proizvodnje pre 1920ih recimo, losu kocnicu itd) ali je odsluzila dva velika rata i pola tuceta kolonijalnih ratova bez nekih posebnih zalbi na istu...
Prednost je bila za Italiju sto je bila drasticno jednostavnija za proizvodnju od Mauzera.

Na Mosinci se isto vidi da je 1891. godiste, ali je zbog istorijskih dogadjaja pokupila bolju reputaciju od Carcano-a, a pitanje je da li realno treba da ima toliko dobru reputaciju...

Citat:
Da je bio u dobrom poluautomatu ili u automatskoj pusci, danas bi pricali o njemu kao odlicnom resenju.

Falilo mu je i spicasto zrno. No zbog te relativno "slabe" balistike karabini u tom kalibru su bili stvarno prakticni i popularni.

Od tih ranih "polu-srednje-puscanim" meni je verovatno najzanimljivije resenja .25 Remington, Fedorovu (da, onom Fedorovu) to je bio "primer idealnog metka za vojni PA karabin".

• 2Ovo se svidja korisnicima: Bane san, bojank
  
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

I opet kada okrenes, taj fica je je dobar sa strane korisnika taman koliko je pravi fica bio naspram golgfa. Cak i kada se posmatra vreme u kome je nastao je los, tj bilo je daleko boljih resenja.

Sto se metka tice, za rat i za vecinu trupa ne treba nista bolje. Jeste da mu je falilo spicasto zrno, i to barem gram lakse, i konstruisano sa tezistem duboko nazad (na umu mi je britanski MkVII) ali i ovako je sasvim lepo radilo. Ne treba zaboraviti, da su resenja metka koja su se pojavljivala kao odgovor na iskustva iz ratova XX veka prakticno balisticki istovetna.

6.5 Carcano, kada podvuces crtu je mnogo blize onome sto danas smatramo standardnim vojnim metkom, nego vecina drugih koji su korisceni u isto vreme. Uz male prepravke, italijani su mogli da imaju ekvivalent 6.5 grendelu od pocetka. Ostale ...e..la Plevna i kasnije velika depresija.



25 Remington je ipak malo prekilav. No vrlo dobro ilustruje proces razmisljanja koji je doveo do srednjeg metka.

• 1Ovo se svidja korisniku: Bane san
  
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Netak za Carcano ima neocekivanu visoku probojnost kroz drvene prepreke. Primetno vecu od napr.300 WM!
Za to je zasluzan ozivalni oblik vrha koji razmice vlakna drveta dok se spicasti .300WM lako iskrene i popreci u materijalu

• 1Ovo se svidja korisniku: Bane san
  
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Imao sam neoštećeno zrno od carcana jede prilike ko klinac se igrao pored rečice i vodenice i sasvim slučajno ga nađem, posle mi je deda kod kojeg smo bili rekao da je zrno od Italijanke kako su pušku zvali.
Deda pokojni je na početku DSR nosao istu jedina njegova primedba je bila što je puška bila poprilično dugačka a on bio niskog rasta, te jedne prilike kad su pravili zasedu ustašama baci Talijanku i uzme Kar98.
Posle se rešio Kar98 i dokopao Zbrojovke ZB 36 koji je nosio do pred kraj 44 kad je teško ranjen od švabske granate.

• 2Ovo se svidja korisnicima: Bane san, ssekir75
  
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Bio je i karabin Carcano, on je verovatno nosio prvi model 1891.

• 1Ovo se svidja korisniku: Bane san
  
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

bojank :: Falilo mu je i spicasto zrno.

PPU ima danas to zrno u proizvodnji. Da li je to isto zrno ili barem polazna osnova za zrno Grendela?


Citat:6.5x52mm Ammunition. Note the two styles of clips, brass on the left, steel on the right. Both made and issued by the Italian military. The cartridges on the left are Italian military production while those on the right are modern commercial production made by the Prvi Partizan factory in Yugoslavia and currently imported. The Prvi Partizan ammunition proved to be wildly inaccurate. When measured, it averaged .2615", while the Italian military ammunition averages .2685". While the Prvi Partizan ammunition may yield excellent cases for reloading, it will not yield acceptable accuracy.

• 1Ovo se svidja korisniku: ssekir75
  
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Хајде што просвира дрво (моји "Индијанци" су брзо научили да озбиљне букве и церови нису заклон!), него стандардни оживални 6,5 каркано почиње да се тумба кроз ткиво и изазива гадне ране.
Чак су наводно тврдили како им је зрно хумано (нешто као "Милосрдни анђео"?), пројектовано да рани више но да убије. Тако се тројица избацују из строја, рањеник и двојица која га носе...

Што се препознавања на први поглед тиче, ископам у трапу за кромпир 2 пуна оквира (Фекетић, без снега ). Неко од весељака понео, нек се нађе, па ми дечурлија нашли. Расклимано зрно извадим, узмем мало барута и безобразно питам покојног стрика "Шта је ТО?".
"Барут од талијанке!", одговори као из топа.
Нашао сам кога да провоцирам, њему су то биле прве играчкле у завичају...
Иначе, изгледа као пластичне цевчице од пар милиметара, лепе смеђе боје.