|
PARM-DM 12 — poluautomatska, protivoklopna, upravljajuća, krilcima stabilisana raketizirana usmjerena mina razvijena je od strane specijalista zapadnonjemačke kompanije Messerschrrtitt-BoLkow-BLohm u periodu od 1983 do 1988 godine. Krajem 1988 izvršena su zadnja testiranja uz ispunjavanje američkih standarda - MIL-STD-331A test detonatora i komponenti i MIL-STD-810C (test na visoke temperature). Mina je stavljena u proizvodnju 1990 u zavodima MBB u gradu Šrobenhauzen.
Mina služi za minsko zaprečavanje, naročito saobraćajnica, u svim terenskim i atmosferskim uslovima (temperature -35 do 50°С). Razvijena je u dvije varijante: baznoj — sa senzorom u vidu optičkog vlakna sa dometom od 40 metara i modifikovanoj varijanti — sa sistemom ARES (opremljen infracrvenim detektorom aktivnog tipa) i dometom do 100 metara.
U baznoj varijanti kompleks se sastoji od lansirne jedinice, pogonskog bloka, optičkog senzora i probojne bojeve glave kumulativnog dejstva.
Lansirna jedinica sastoji se od sklapajućeg tripoda sa rotirajućom platformom i mehanizmom za bravljenje. Takve rešenje omogućava okretenja bojeve glave u svim pravcima, bez pomjeranja postolja, sa mogućnošću promjene ugla u vertikalnoj i horizontalnoj ravni. Kratka okrugla cijev lansera osigurava raketno punjenje i sigurnosni mehanizam. U pogonskom bloku nalazi se elektronski uređaj, raketno gorivo, konektor sistema ARES, mehanizam za aktiviranje mine, optički indikator režima rada mine, blok napajanja i kontejner sa optičkim snopom.
Priprema mine za dejstvo obavlja se postavljanjem tripoda (ili njegovom instalacijom na drvo, banderu, zid i slično), usmjeravanje bojeve glave ka željenom pravcu (korištenjem za tu svrhu instaliranog mehaničkog nišana), bravljenjem mehanizma lansera po zadatom pravcu, razvijenjem optičkog vlakna i paljenjem vremenskog mehanizma za aktiviranje.
Do dejstva mine može doći za pet minuta što i signalizira optički indikator ili za 40 dana koliko mina može da stoji u očekivanju cilja. U trenutku deformacije optičkog vlakna uzrokovane gaženjem točkaškog ili gusjeničnog vozila, pretvarač signala detektuje metu i momentalno uzrokuje lansiranje bojeve glave.
Za dejstvo na većim daljinama neophodna je instalacija sistema ARES (Active Rielief Sensor), koji sadrži senzore upozorenja i lansiranja, pretvarač signala i sistem upravljanja. Da bi se smanjila potrošnja energije tokom dužeg očekivanja cilja, sistem ARES radi u dva režima: režimu očekivanja i aktivnom režimu.
Senzor upozorenja sastoji se od dva nezavisna senzora pasivnog tipa: akustičnog i infracrvenog. Prvi signalizira približavanje cilja, drugi identifikuje cilj na precizno određenoj udaljenosti. Senzor upozorenja služi i za prevođenje sistema iz režima očekivanja u aktivni režim, tokom kojeg je moguće izvršiti opaljenje.
Senzor pogonskog bloka objedinjava u sebe predajnik i prijemnik infracrvenog osmatranja, a takođe i specijalni optički sistem, omogućavajući dobijanje četiri nezavisna mjerna kanala za mjerenje rastojanja do cilja i njegovih osnovnih parametara.
Elektronski konvertor obrađuje signal iz optičkog sistema sa namjenom određivanja optimalnog vremena za lansiranje bojeve glave. Sistem dozvoljava i mogućnost opaljenja po drugom vozilu (propuštajući prvo).
Sistem upravljanja djeluje kao most između mine i sistema ARES, predaje signal za ispaljivanje bojeve glave i omogućava upravljanje opaljenjem sa distance.
Kompleks PARM-DM 12 sa sistemom ARES omogućava uništenje pokretnih ciljeva sa brzinama od 3 do 80 km/h.
TT
Puna masa mine 10kg
Diametar kumulativne bojeve glave 128mm
Masa kumulativnog punjenja 1,5kg
Visina mine na bojevoj poziciji 390mm
Ugao vođenja mine po vertikali od -30 do +45
Probojna sposobnost kumulativnog punjenja 600mm
Srednja brzina bojeve glave na trajektoriji leta 120m/s.
Domet minimum 2 metra, maksimum 40 metara
(60 metara sa Infrarotsensor System).
Kompaniju MBB preuzela je 1998 godine kompanija Daimler-Benz-Konzern. Projekat razvoja PARM 2 mine obustavljen je zbog pritiska javnosti. DM-12 PARM 1 još uvijek je u inventaru Bundesvera.
PARM 2 je obuhvatao infracrveni senzor, SAPIR, koji je osiguravao precizno ispaljivanje rakete na udaljenostima od 100 metara. Projekat je obuhvatao i modernizaciju bojeve glave, sa probojnošću od 750 milimetara uz sposobnost savladavanja reaktivnog oklopa. Aktivni status mine programiran je u vremenskom intervalu od 1 sata do 30 dana.
|
