offline
- Pridružio: 01 Apr 2006
- Poruke: 240
|
vivas ::za sve pistoljske kalibre vrijedi sistem spuzva
vazi za pistoljske kalibre ali samo za 5.56 /.22 / i 7,65, vec za 9mm nece moci
vivas ::kalasnjikov , pa moze raditi i automatsku paljbu sa podzvucnim metcima i prigusivacem , samo se cuje klapanje zatvaraca.
ide matak sa jako teskim zrnom i obavezno reducirano punjenje i to iskljucivo sa pistoljskim barutom
sa redukovanom podzvucnom municijom nece raditi automatski jer barutni gasovi u tom slucaju nemaju dovoljno snage da zatvarac odvedu u zadnji polozaj, te ce se svaka prazna caura morati repetiranjem da izbaci iz cevi tj svaki metak morati pojedinacno da repetiranjem ubaci u cev,
i TESKO /citaj nemoguce/ ce biti sa kalasnjikovim da izvedes takvo reduciranje zvuka gde ce se cuti samo "klapanje zatvaraca", jednostavno to oruzje nije predvidjeno za takva dejstva,
tj ja takvo nesto jos nisam video a ni cuo da je neko uspeo.
Dopuna: 31 Okt 2008 10:32
preneto sa sajta 63 padobranske
Evo jednog teksta iz pera Orasanin Slobodana jednog od nasih najboljih strucnjaka iz ove oblasti, koji je i izradio neke konstrukcije prigusivaca za "Teleoptik".
PRIGUŠIVAČI PUCNJA ZA AP M70
Bivša Jugoslovenska narodna armija(JNA)
jedna od armija koja je prihvatila sovjetski srednji puščani metak 7,62(7,62x39)mm M43.U naoružanje je usvojila svoju varijantu ovog metka pod oznakom: metak 7,62mm M67.
Metak 7,62mm M67 po svojim tehničkim i balističkim karakteristikama nešto se razlikuje od originalnog sovjetskog metka 7,62mm M43. Ovo je posljedica samostalnog razvoja na bazi uzorka i upotrebe drugih materijala pri izradi.Zrno M67 je, za razliku od običnog sovjetskog koje je trodjelno sa čeličnim jezgrom, dvodjelno sa olovnim jezgrom.Zato što ima olovno jezgro (olovo je teže od čelika) zrno M67 je nešto teže (8 g., sovjetsko 7,9 g.) i kraće u odnosu na zrno M43. Po- četna brzina zrna M67 (V0=720 m/s) nešto je veća od početne brzine tadašnjeg so- vjetskog metka M43(715 m/s).Na bazi, metka M43 i sovjetske poluautomatske puške Simonova ( SKS -45) razvijena je prvo poluautomatska puška 7,62mm M59. Kasnije, tokom šezdesetih godina prošlog vijeka, JNA je razvila svoju verziju automatske puške po ugledu na jurišnu pušku AK-47.
Bazni model je usvojen je u naoružanje pod nazivom: automatska puška (AP) 7,62mm M70.
Proizvođena je u dvije varijante sa drvenim kundakom (oznaka M70) i metalnim preklapajućim kundakom(oznaka M70A).
Ovaj model je kasnije više puta modernizovan po ugledu na AKM.Novi modeli označavani su tako što su uz osnovnu oznaku dodavani sukcesivno slovo B i brojevi 1 i 2 ( M70 B, M70 B1, M70 B2).Verzija oružja sa metalnim prekla- pajućim kundakom označavana je i dalje slovom A (M70AB).Puška M70 je prepozna tljiva i jedinstvena u svijetu po inte- gralno izvedenom tromblonskom nišanu.
Ovako izveden tromblonski nišan preds- tavlja originalno i elegantno konstru- kcijsko rješenje jer se podizanjem tromblonskog nišana ujedno zatvara otvor na pozajmici barutnih gasova.
Ovaj nišan je ugrađivan na svaku pušku
jer je bio postavljen taktičko-tehnički zahtjev da se iz puške može gađati sa
tromblonskim minama.
Jedan od taktičko-tehničkih zahtjeva za pušku M70 bio je i taj da puška može da se koristi za specijalna djejstva kao prigušeno oružje.
Iz tih razloga se pristupilo razvoju prigušivača pucnja za pušku M70.Vrlo brzo je ustanovljeno da pri gađanju sa standardnom municijom 7,62mm M67 nisu dobijani zadovoljavajući rezultati po pitanju prigušenja.Metak M67 imao je relativno veliko barutno punjenje i nadzvučnu brzinu zrna. Zato se nametnula potreba da se za automatsku pušku 7,62mm M70, pored prigušivača pucnja, razvije, osvoji i specijalni metak sa slabijim barutnim punjenjem i podzvučnom brzinom zrna.(Specijalni,podzvučni metak razvila je i Sovjetska armija). Podzvučni metak je razvijen krajem sedamdesetih godina i usvojen je u naoružanje pod nazivom: 7,62mm metak prigušivački M78.
Metak 7,62mm M78 u odnosu na standardni metak M67 ima slabije barutno punjenje( 0.6 g standardni metak 1,7 g) veću masu zrna (11,80 g prema 8 g) i manju početnu brzina zrna (300m/s prema 720m/s). Zbog slabijeg barutnog punjenja kad se gađa sa metkom M78 iz automatske puške M70 oružje nema automatsku funkci- ju-potrebno je ručno puniti pušku.
Pošto se ni putanje zrna ne poklapaju kad se gađa sa metkom M78 treba gađati sa većom nišanskom podjelom na istom dometu u odnosu na standardnu municiju.
Zato što je brzina zrna M78 podzvučna na putanji zrna ne javlja se tzv. bali- stički pucanj.
Zbog relativno velike težine zrna i podzvučne brzine mali je relativni pad početne brzine zrna sa dometom, pa tako i mali pad kinetičke energije zrna na putanji.Zato je praktično ograničavajući faktor pri upotrebi ove municije zakri- vljenost putanje.Efikasni domet puške pri gađanju sa metkom M78 je upola manji (200m)u odnosu na domet kad se gađa sa standardnim metkom M67(400m.Ako se ne odredi dovoljno tačno udaljenost do cilja već na dometima preko 200m, kad se gađa sa metkom M78, može doći do podbacivanja ili prebacivanja gađanog cilja visine grudne mete(0,5m).Po spoljnjem izgledu, prigušivački metak 7,62mm M78 razlikuje se od metka M67 po tome što ima zaobljen vrh zrna koji je zelene boje.To omogućava strelcu da prepozna prigušivački metak u dnevnim uslovima vizuelno a u uslovima ograničene vidljivosti(npr. noću) rukom, pipanjem.
Za ovaj sistem oružje-metak razvijano je u Jugoslaviji više raznih tipova prigu- šivača pucnja različitih proizvođača.
Sedamdesetih godina prošlog vijeka malo se znalo o prigušivačima pucnja koji su razvijani i proizveđeni u SSSR-u.
Uzorci prigušivača za AK pogotovo su bili teško dostupni.
Prva konstrukcijska rješenja zasnivana su prilagođavanja uzoraka prigušivača pucnja koji su nabavljani na zapadu za druge vrste oružja.
Jedan od kopiranih modela prigušivača bio je prigušivač pucnja »SIONIKS« (SAJONIKS) za pušku 7,62mm M14 (SAD).Ovo konstrukcijsko rješenje je dosta složeno, ima relativno veliki broj različitih dijelova(oko 15 dijelova).Na bazi ovog rješenja razvijeno je više modela prigušivača pucnja za automatsku pušku M70.Osnovni nedostatak ovih modela prigušivači pucnja bio je što su velike dužine i nisu imali osigurač od samo- odvijanja ili isti nije bio efikasan. Zbog toga je pri gađanju dolazilo do samoodvijanja prigušivača i zakači- njanja zrna o pregrade prigušivača. Ovo se naročito dešavalo kad se gađalo automatskom paljbom rafalom sa standa- rnom municijom M67. Prve varijante prigušivača pucnja koji je po svojim gabaritima podsjećao na sovjetske prigu- šivače i imao efikasan osigurač od samo- odvijanja razvijene su krajem osamde- setih godina u slovenačkom preduzeću »GORENJE« iz tadašnjeg Titovog Velenja. Tih godina Republika Slovenija težila je da svoju privredu više uključi u vojno-privredni kompleks Jugoslavije.Između ostalog planirano je da se preduzeće Gorenje osposobi da bude proizvođač streljačkog naoružanja.U tu svrhu ofo- rmili su posebno odjeljenje u Gorenju u kojem su zaposlili i jednog inžinjera koji je radio na razvoju streljačkog oružja u Zastavi u Kragujevcu i koji je imao više prijavljenih pronalazaka iz oblasti streljačkog oružja.Prema idejama i dokumentaciji ovog inžinjera napra- vljeno je više prototipova prigušivača pucnja za različite vrste streljačkog oružja, između ostalog i za AP 7,62mm M70. Ispitivanja prototipa uspješno su privedena kraju.Dalji razvoj je prekinut krajem 80-tih godina zbog poznatih doga- đaja koji su doveli do raspada SFRJ.
Pri ispitivanja prototipa prigušivača pucnja proizvođača »GORENJE« djelimično su vršena uporedna ispitivanja sa priba- vljenim uzorkom prigušivača pucnja fins- kog proizvođača »VAIME«.Ovaj finski proizvođač razvio je gamu prigušivača pucnja za više različitih vrsta strelja- čkog oružja.Prigušivač pucnja »VAIME« za AK napravljen je kompletno od le- gure aluminijuma tako da je relativno lak(0,45kg). Jednostavne je konstrukcije i ima mali broj različitih dijelova. Os- novne mane su mu što je dugačak (353 mm), nema osiguranje od samoodvijanja. Pri gađanju sa ovim prigušivačem iz oružja već poslije desetak ispaljenih metaka dolazilo je do zakačinjanja zrna o otvore na unutrašnjim elementima prigušiva ča. Ovim je pokvarena preciznost u tolikoj mjeri da je pri gađanju promašena meta dimenzija 0,5×0,5m na rastojanju 100m.Svih pogodaka nije bilo ni na nosaču mete čije su dimenzije 1×1m.Praktično se upotreba prigušivača «VAIME« svodi na to da se iz puške gađa isključivo jedinačnom paljbom, bilo standardnom municijom 7,62mm M67 ili sa prigu- šivačkim metkom7,62mm M78. Neophodno je pri tome da strelac poslije nekoliko ispaljenih metaka (3-4 kom.) izvrši ru- čno dovijanje prigušivača na oružje. Prototip prigušivača pucnja proizvođača »GORENJE« je robusne konstrukcije.
Dijelovi prigušivača koji su izloženi najvećim opterećenjima i temperaturama izrađeni su od čelika a ostali dijelovi od aluminijumske legure.Relativno je kratak (220 mm), tako da je između osta- log strelcu olakšano manipulisanje sa oružjem na koje je postavljen prigušivač. Prečnik obloge je 45mm a masa 0,60 kg.Ima osigurač od samoodvijanja tako da se u toku gađanja ne odvija nekontro- lisano od oružja.Nivo prigušenja za oba prigušivača bio je približno isti:-10dB kada se gađa sa standardnim metkom M67 a
-19dB kad se gađa sa oslabljenim metkom M78.
Ima osigurač od samoodvijanja tako da se u toku gađanja ne odvija nekontro- lisano od oružja.
Pri gađanju iz oružja sa postavlje- nim prigušivačem proizvođača »GORENJE« nije uočeno da prigušivač kvari preciznost bez obzira na broj ispaljenih metaka.U osnovnom održavanju (održavanje koje sprovodi korisnik, borac) potpuno se rasklapa.
Dopuna: 31 Okt 2008 10:34
Krajem 80-tih i početkom 90-tih godina prošlog vijeka u Jugoslaviji je razvijano više modela prigušivača pucnja za automa- tsku pušku 7,62mm M70 različitih proizvo- đača ( Zastava- Kragujevac, Krušik-Valjevo... )
Prigušivač pucnja koji je najviše proizvo- zvođen i korišten u oružanim snagama bivše Jugoslavije i sadašnje SCG je prigušivač pucnja za AP 7,62mm M70 Preduzeća precizne mehanike »Teleoptik-Žiroskopi« iz Zemuna.
Prve varijante ovog prigušivača pucnja ra- zvijane su krajem osamdesetih god u slove- načkom preduzeću »Gorenje« iz tadašnjeg Titovog Velenja.Raspadom SFRJ preduzeće »Gorenje« je izgubilo interes da nastavi dalji razvoj prototipa prigušivača za automatsku pušku 7,62mm M70.Po prestanku radnog odnosa u GORENJU inžinjer koji je konstruisao prototipove ponudio je modi- fikovane i usavršene konstrukcije više modela prigušivača pucnja preduzeću preci- zne optomehanike »Teleoptik-Žiroskopi« Zemun.Ponuda je prihvaćena i sa ovim pre- duzećem inžinjer je sklopio licencni ugo- vor o proizvodnji prigušivača pucnja za više vrsta streljačkih oružja.Tako je pre- duzeće »Teleoptik-Žiroskopi», osnovano da- leke 1922 god kao prva jugoslovenska fab-rika za telefoniju optiku i preciznu meha- niku u svoj proizvodni program uvrstilo i prigušivače pucnja.U poređenju sa posto- jećim složenim i preciznim proizvodnim programom u koji između ostalih spadaju i žiroskopski uređaji i sistemi za vođenje, upravljanje i stabilizaciju vođenih rake- ta, prigušivači pucnja su bili za ovo pre- duzeće tehnološki posmatrano jednostavan proizvod.Zato je u preduzeću «Teleoptik-Žiroskopi« proizvodnja prigušivača pucnja usvojena vrlo brzo.
Prototip koji je razvijan u preduzeću »Gorenje« pretrpio je značajne rekonstru- kcije.Ove rekonstrukcije su bile posljedi- ca izmjene taktičko-tehničkih zahtjeva. Nakon ispitivanja prototipa sagledano je koji su to relni taktičko-tehnički za- htjevi koji se mogu postaviti i ispuniti. Npr. konstrukcije prigušivača koje su ra- nije razvijane (prije pojave prototipa “Gorenje”) uslovljavale su da se iz auto- matske puške, kad je prigušivač posta-vljen, gađa samo jedinačnom paljbom.
Izmjenjeni taktičko–tehnički zahtjevi su u osnovi pooštreni po pitanju eksplotacio- onih zahtjeva.
Između ostalog traženo je da svaki prigu- šivač pucnja može da se postavi na svaku pušku koja je već u trupi bez bilo kakvih podešavanja, da ne ograničava režim gađa- nja puške, da izdrži sve testove na baca- nja, padove, koje treba da izdrži puška, da ne dolazi do samoodvijanja prigušivača ni posle više stotina ispaljenih metaka. Zbog toga su ojačani obloga, noseća čaura i prednja čaura.Osigurač od samoodvijanja je iz osnova izmjenjen i da bi mu se povečala krutost bez značajnog povećanja mase izrađen je od duraluminijuma umjesto od čelika.Konstrukcijsko rješenje priguši- vača pucnja je tako da se unutrašnji dije- lovi-(noseća čaura, pregradni element, levkasti segmenti) pri sklapanju i rasklapanju unose, odnosno vade iz obloge sa prednje strane. Njihovo aksijalno pomjeranje u oblozi prigušivača prema naprijed sprečava se navijanjem prednje čaure. Prednja čaura sa prednje strane ima urezane proreze koji omogućavaju da se uz pomoć šipke za čišćenje puške čvrsto zavije, odnosno da se odvije kad se prigu šivač rasklapa.Sa zadnje strane na oblozi je izvedeno suženje-vertikalni ispust na koji se oslanja noseća čaura i tako ogra- ničava aksijalno pomjeranje unazad.Sa zadnje strane iz obloge prigušivača štrči suženi dio noseće čaure sa otvorom u koji je urezan navoj.
Radijalno pomjeranje noseće čaure onemo- gućeno je tako što su obloga i noseća čaura u zahvatu preko četvrtastog ispusta na nosećoj čauri i odgovarajućih proreza na suženju-vertikalnom ispustu na oblozi. Svi isti dijelovi prigušivača pucnja su međusobno zamjenljivi.U eksploataciji nije preporučljivo da se dijelovi dva priguši- vača miješaju jer je životni vijek pojedi- nih dijelova ograničen brojem ispaljenih metaka. U prvoj komori prigušivača javlja- ju se najveći pritisci i temperature baru- tnih gasova.Za municiju 7,62mm M67 priti- sak barutnih gasova iznosi oko 100 bara, a temperatura preko 1200 K˚, za prigušiva- čki metak M78 pritisak je oko 20 bara a za manevarsku municiju oko 8o bara).Problem zadovoljavajućih mehaničkih osobina unu- trašnjih elemenata na visokim temperatura- ma i pritiscima rješeno je tako što su prva dva elementa, noseća čaura i pregra- dni element koji formiraju prvu komoru u prigušivača izrađeni od čelika. Zato pri- gušivač izdržava režim gađanja koji izdrži i puška bez obzira što se pri gađanju iz puške npr. automatskom paljbom rafalom sa standardnom municijom 7,62mm M67 može da ispali za 3 sekunde okvir od 30 metaka (teretska brzina gađanja automatske puške 7,62mm M70 je oko 600 met/min).Od levka- stih segmenata koji su izrađeni od legure duraluminijuma najopterećeniji je segment koji je neposredno iza pregradnog elementa jer je izložen najvećim pritiscima i naj- većoj temperaturi ističućih barutnih gaso- va.
Pošto je predviđeno da se u osnovnom odr- žavanju(održavanje koje vrši neposredni korisnik) prigušivač potpuno rasklapa
poželjno je da se pri ponovnom slapanju poslije čišćenja redoslijed divergentnih elemenata u oblozi promijeni.Aksijalne si- le koje se javljaju u oblozi prigušivača pri opaljenju metka i isticanju barutnih gasova prihvataju prednja čaura, preko na- vojne veze sa oblogom i ispusti izvedeni na suprotnom kraju obloge na koju se na- slanja noseća čaura. Stezna čaura isklju- čivo pričvršćuje, priljubljuje osigurač od samoodvijanja za čeonu površinu obloge.Na- voj na steznoj čauri i odgovarajući navoj na oblozi na kji se stezna čaura navija su suprotnog smjera od smjera navoja na usti- ma cijevi.Osigurač je prstenastog oblika čiji je unutrašnji otvor izveden u osi i nešto većeg prečnika od spoljnog prečnika suženog dijela noseće čaure.Na osiguraču su izvedena dva kraka paralelna podužnoj osi koji štrče ispred čela noseće čaure. Između ova dva kraka, od kojih je jedan duži, izveden je pravougao ni žljeb na čijem je dnu izveden prorez tako da je osigurač u osnovi rasječeni prsten. Širina pravougaonog žljeba je približno jednaka širini dijela postolja prednjeg nišana koji se nalazi iza navoja na ustima cije- jevi.Osigurač se sa prednje strane oslanja preko konične površine na steznu čauru a sa druge strane preko ravne površine naleže na zadnju čeonu stranu na oblozi prigušivača.Prije postavljanja prigušiva- ča pucnja na oružje stezna čaura mora biti toliko odvijena da se osigurač može lako radijalno okretati između stezne čaure, obloge i noseće čaure.Navijanjem priguši- vača preko noseće čaure na cijev oružja dolazi do njegovog aksijalnog primicanja prema postolju prednjeg nišana.Tom prili- kom duži krak osigurača se, s obzirom da predstavlja najistureniju tačku na prigu-šivaču, zakači o bočnu stranu postolja prednjeg nišana naspram žljeba. Daljim navijanjem prigušivača postolje prednjeg nišana ulazi u zahvat i sa drugim krakom osigurača.Naslanjanjem čeone površine noseće čaure o postolje prednjeg nišana završava se navijanje prigušivača na oru- žje.Daljim ručnim navijanjem i pritezanjem stezne čaure u istom smjeru dolazi do ra- dijalnog i aksijalnog stezanja osigurača između čeone površine obloge i konusne po- vršine na steznoj čauri.Ujedno, obzirom da je osigurač rasječen i da je kontakt izme- đu osigurača i stezne čaure izveden preko konusne površine, dolazi do sažimanja kra- kova i, ako je postojao, eliminisanja za- zora između krakova i postolja prednjeg nišana.Usljed pritezanja stezne čaure do- lazi do dovoljno čvrstog nalijeganja osi- gurača na čeonu površinu obloge koje one- mogućava radijalno pomjeranje osigurača u odnosu na oblogu prigušivača.Time je uje- dno onemogućeno i samoodvijanje prigušiva- ča sa oružja obzirom da su kraci osigurača u zahvatu sa postoljem prednjeg nišana.
Skidanje prigušivača se vrši obrnutim re- dom: prvo se odvije stezna čaura toliko da omogući radijalno pomjeranje osigurača u odnosu na oblogu prigušivača a zatim odvije prigušivač sa cijevi oružja.U vrijeme kad se pojavio (početkom 90-tih god.) ovaj osi- gurač je bio jedinstven po tome što je omo- gućavao tzv. kontinualno osiguranje navojne veze od samoodvijanja pri unaprijed nepo-znatom radijalnom položaju obloge priguši- vača po navijanju prigušivača na oružje. Osim toga osigurač i stezna čaura osigura- vaju od samoodvijanja prigušivač tako da nema radijalnog zazora između osigurača i prigušivača.
Druga, tada poznata rješenja su bila uglavnom bazirana na radijalno izvedenim zupčastim zarezima na oblozi ili steznoj čauri preko koje je klizio opružni osigu- rač pri navijanju, odnosno, odupirao se o te zareze po završetku navijanja.Zbog toga što je, u vrijeme kad se pojavio predsta- vljao novost konstrukcijsko rješenje osi-gurača prihvaćeno je i priznato kao jugo- slovenski patent br. 48100-P-1023/90 pod nazivom “Osigurač od samoodvijanja”.
Prigušivač pucnja za AP 7,62mm M70 Predu- zeća precizne mehanike »Teleoptik-Žiro- skopi« iz Zemuna predstavlja konstrukci- jsko rješenje koje je sa gabaritima, masom i nivom prigušenja na nivou poznatih svje- tskih rešenja.Načinom vezivanja prigušiva- ča postignuta je čvrsta i postojana veza sa oružjem tako da ne dolazi do pojave samoodvijanja prigušivača u toku upotrebe (gadjanja) bez obzira na broj ispaljenjih metaka. Praktično ne utiče na preciznost gadjanja ako ga već ne nepoboljšava.Izra- djen je od visokokvalitetnih materijala i robusne je konstrukcije tako da ne ograni- čava režim gadjanja oružja i otporan je na razne udare i padove. Prigušivač se brzo i lako, bez alata, postavlja i skida sa oru- žja.
Brzo i jednostavno se bez alata potpuno rasklapa. Ova osobina, koja se inače rije- tko sreće kod svjetskih rješenja, korisni- ku omogućava jednostavno održavanje i uje- dno produženje vijeka upotrebe prigušiva-ča. Na terenu prigušivač se lako rasklapa i čisti sa istim priborom i sredstvima za održavanje oružja za koje je prigušivač namijenjen.Zamjenjivost dijelova kod istog modela prigusivača je potpuna.
Komplet delova sadrži: prigusivač pucnja i platnenu torbicu.
U proizvodnji su dva modela prigušivača
koji se međusobno razlikuju po dužini ob-loge. Standardna varijanta sadrži u oblozi 8 levkastih segmenata a duža sadrži 10 le- vkastih segmenata.
U Teleoptiku-Žiroskopi nastavljeno je sa daljim usavršavanjem prigušivača pucnja za AP 7,62 mm M70 obzirom da ovaj prigušivač mogu da koriste, kako originalni modeli (AK-47, AKM) tako i sve druge verzije ovog oružja raznih proizvođača, koje će se još dugo zadržati u naoružanju raznih armija svijeta.
Prigušivač pucnja za AP 7,62 mm M70 poslu- žio je kao osnova za razvoj prigušivača pu cnja za poluautomatsku snajpersku pušku 7,9mm M76 tako što je većina dijelova uni- ficirana, tj. ista (stezna čaura, osigu- rač, pregradni element, levkasti element, prednja čaura).
|