|
Citat:Izložba o zaboravljenom generalu
U Zamku kulture u Vrnjačkoj Banji, u petak (27. decembar, 13,00) biće otvorena arhivska izložba o generalu Jovanu Belimarkoviću, koju priređuje Istorijski arhiv Šumadije.
Vest o smrti generala Belimarkovića 1906. godine objavljena je samo u „Politici“ i „Novom pokretu“. Odlazak velikog vojskovođe, koji je u Drugom srpsko-turskom ratu predvodeći Šumadijski korpus učestvovao u oslobađanju južnih krajeva – Niša, Pirota i Vranja, prošao je neprimećeno u tadašnjoj srpskoj javnosti.
I danas se, međutim, malo zna o ovom zaboravljenom generalu, najviše zbog naše sklonosti da nakon smene političkog ili društvenog sistema istoriju prilagođavamo trenutnim potrebama političkih moćnika. Tako je, smenom dinastija 1903. godine, umanjen značaj svim strastvenim obrenovićevcima, kakav je bio i Jovan Belimarković, a nakon više od 100 godina gotovo da ne postoji ni sećanje na njih.
Zahvaljujući ratnim pobedama, Belimarković je jedini general koji je za života stekao počast da jedan pešadijski puk ponese njegovo ime. Pored toga, bio je nosilac brojnih odlikovanja – Ordena Miloša Velikog prvog reda, Ordena takovskog krsta, Zlatne medalje za hrabrost, Spomenice rata za oslobađanje i nezavisnost, ruskih Ordena Sv. Stanislava i Sv. Đorđa, kao i turskog Ordena medžedije trećeg reda.
Međutim, njegova politička karijera nije bila toliko besprekorna kao vojnička. U novovekovnoj istoriji Srbije, Belimarković je jedna od prvih ličnosti koju je pratila korupcijska afera, koja se, kao i današnje, nije završila pred sudom već samo raspravom među narodnim poslanicima u skupštini.
Naime, jedan od najbogatijih generala tog doba želeo je da se prilikom nabavke vojne opreme okoristi njegov rođak Živko Karabiberović. Zahvaljujući intervenciji tadašnjeg kneza, kasnije kralja, Milana, slučaj nije dospeo na sud.
Prema oceni autorâ izložbe, Belimarković je bio poprilično nadmen čovek, osion, pritom veoma bogat, ali je istovremeno i jedan od prvih srpskih oficira koji je školovan u inostranstvu, u Berlinu. Predavao je na Artiljerijskoj školi, preteči današnje Vojne akademije. Nosilac je brojnih javnih, političkih, vojnih i diplomatskih funkcija.
Pripadao je onoj grupi „dinastijaša“, koji su bili odani Obrenovićima, bez obzira na povremene nesporazume koje je imao najpre s knezom Mihailom, a potom i s kraljem Aleksandrom. Zbog sukoba s Obrenovićima, više puta je penzionisan, pa vraćan u službu.
U Kragujevcu je boravio kratko. Jedno vreme, bio je upravnik Topolivnice i s tog mesta pozivao radnike da ne glasaju za Vladine poslanike.
Ostatak članka:
 sumadijapress.co.rs/izlozba-o-zaboravljenom-generalu/
|
