Srpski general Ilija Gojković (u sredini) učestvovao je kao dobrovoljac u srpsko-turskom ratu 1877—78, komandovao bataljonom, postao general i ministar vojni (mart 1910 — februar 1911). U balkanskim ratovima 1912-13 je bio komandant Moravske divizije I poziva, koja se istakla u kumanovskoj, bitoljskoj i bregalničkoj bici.
U prvom svetskom ratu je bio komandant Timočke vojske, koja je uspešno branila granice Srbije od napada 1. bugarske armije, a istakla se u borbama kod Kačanika. Nakon povlačenja, zbog bolesti prebačen je na lečenje u Francusku. U povratku iz Francuske na solunski front brod je torpedovan od strane nemačke podmornice u blizini Sicilije. Brod je nakon torpedovanja počeo da tone, francuski vojnici kao i ostala posada broda ukrcali su se u čamce za spašavanje.
Pošto je general Gojković odbio da se preda, zbog zakletve Srpskoj otadžbini i Srpskoj vojsci da se nikad neće predati u ruke neprijatelja, izvukao je svoj generalski pištolj i počeo da puca na podmornicu koja se približavala čamcu za spašavanje! Ubijen je od strane nemaca u čamcu za spasavanje i potonuo u Sredozemnom moru.
Neka je večna slava i hvala, njegovom junaštvu i hrabrosti kao i čašću koju je pokazao i ostavio u amanet Srpskom narodu i Srpskoj vojsci kako i na koji način Srpski vojnik bilo kog vojnog čina treba da se obhodi u ratu pri datoj zakletvi Srpskoj otadžbini!
|