|
Evo nesto i o Dimitriju Konjevicu
Dimitrije Konjović, pilot, pomorski oficir i čuveni srpski industrijalac. Rođen je 1888. u Stanišićima kod Sombora u porodici učitelja Pavla Konjovića. Njegov stariji brat bio je ugledni srpski kompozitor Petar Konjović, a brat od strica poznati slikar Milan Konjović.
Po završenoj osnovnoj i srednjoj školi, Dimitrije Konjović je pohađao prestižnu Vojnu akademiju u Puli. Prvi svetski rat zatekao ga je kao pomorskog oficira u Austro-Ugarskoj ratnoj mornarici, ali je svojim podvizima trajno zaduži srpski i francuski narod.
Dimitrije Konjović
Zahvaljujući njemu, u zimu 1916. godine, sačuvano je Miroslavljevo Jevanđelje, jedno od najvećih kulturnih blaga srpskog naroda. Umesto da, po naređenju koje je dobio, bombarduje srpske trupe koje su se ukrcavale u brodove u jadranskoj luci San Đovani di Medua, Dimitrije Konjović je okrenuo avion i bacio bombe u more. Ispostavilo se da se u brodovima koje je trebalo da gađa, u specijalnom transportu u čijoj je pratnji bio i budući srpski patrijarh Gavrilo, nalazilo Miroslavljevo Jevanđelje, koje je na taj način sačuvan.
Iste godine Konjović je ušao u istoriju kao prvi pilot koji je potopio podmornicu iz vazduha. Bila je to podmornica Francuske u vodama Jadranskog mora. Kada je video da ima preživelih mornara, Konjović je spustio svoj hidro-avion i spasao im živote.
Za ovo delo, Vlada Republike Francuske, 14. februara 1968. odlikovala ga je počasnom diplomom za hrabrost, humanost i milosrđe u borbama na moru. I danas se na zvaničnom sajtu francuske Ratne mornarice može videti grafika koja prikazuje Konjovićevo spasavanje podmorničara.
Kao kapetan fregate Konjović je 1918. godine sačekao pobedničke jedinice vojske Kraljevine Srbije i predao im flotu i ukupan vojni efektiv austrougarske vojske u Kumboru, u Boki Kotorskoj. Ubrzo po stupanju u službu Vojske Kraljevine SHS, prešao je u rečnu ratnu mornaricu u Novi Sad, gde je bio aktivan do 1923. godine.
Po završetku službe u vojsci Kraljevine Srba Hrvata i Slovenaca počeo je stvaranje „Ikarusa” - prve jugoslovenske i balkanske fabrike aeroplana, čiji je direktor i jedan od glavnih akcionara bio skoro 20 godina.
Odmah po dolasku nemačkih okupacionih snaga u Srbiju, Dimitrije Konjović je uhapšen i zatvoren u logor na Banjici. Prilikom jednog obilaska logora, ugledao ga njegov drug sa studija iz Pule, u tom trenutku oficir Vermahta. Zapanjen kada ga je video, upitao je: „Dimitrije, otkud ti ovde”? Konjović je odgovorio: „Uhapsili su me tvoji”. Zarad starog prijateljstva, ovaj ga je oslobodio i vreme do kraja rata Konjović je proveo na imanju kraj Beograda.
Po oslobođenju, organizovao je obnovu rada fabrike i obavljao funkciju direktora, iako su nove vlasti postavile svog upravnika. Već 1946. bio je prinuđen da sa ostalim akcionarima preda akcije državi, a onda je bez ikakvog osnova osuđen za navodnu „privrednu saradnju sa okupatorom”. Pošto su mu presudom bile konfiskovane i lična imovina i akcije u „Ikarusu”, Konjović se 1947. sa porodicom preselio u Bešku, gde se bavio poljoprivredom. Kao penzioner, u Beograd se vratio 1961, gde je živeo sve do smrti 1982. godine. Iz dva braka imao je četvoro dece.
Dimitrije Konjović je ostao upamćen po tome što je ostvario viziju, kao veliki patriota, humanista, kao čovek koji je lično, iako vlasnik fabrike, bio probni pilot svakog proizvedenog aviona.
http://www.ikarbus.rs/osnivac.htm
|
