Barkman hvala ti na trudu. Samo, kad je reč o muzejima a ne samo onom u Prištini postoji jedan problem i to veliki. Svi kustosi (to važi za mene - bio sam oko 2 godine kustos) "jure" značajne crkve a one "manje važne" uglavnom sagrađene u XIX ili početkom XX veka preskaču. Tek na navaljivanje pokojnog vladike šumadijskog Save počeo sam, oko 1995. godine, ozbiljno da se bavim crkvama XIX veka u Srbiji.
Evo jednog primera. O crkvama u Sredačkoj župi postoji vrlo obimna literatura još od Jastrebova pa preko Petra Kostića i Pajkića do početka 90-ih godina XX veka. Ali svi su oni radili crkve sagrađene, kako se ranije smatralo, u osmanskom periodu ili verovatnije srednjem veku. A pored crkava sagrađenih sredinom XIX veka (od 1865. do 1875. godine) su prolazili kao pored "turskog groblja". Svi oni (ima ih desetak vrlo renomiranih autora), na primer, samo jednom rečenicom konstatuju da je u selu Lokvice (8 km od Prizrena) na starim temeljima 1866. godine sagrađena nova crkva. I to je sve. Bukvalno ništa drugo. Pošto su Šiptari tu crkvu do temelja srušili ja uopšte ne znam ni kako je izgledala. Bar bih na osnovu neke kakve takve fotografije mogao da dam približan opis. Pouzdano znam da u Prizrenskom zavodu nikom nije palo napamet da je iscrta. Isto važi i za "novo sagrađene" crkve u Gornjem selu, Sredskoj i Mušnikovu. Za stare crkve postoje i vrlo detaljni arhitektonski planovi. Ali za ove sagrađene u XIX veku nema ništa. Na sreću ove poslednje spomenute crkve nisu srušene pa ću moći ja da ih iscrtam. Gotovo je identična situacija, na primer i za crkvu u Orahovcu, koja je po Petru Kostiću sagrađena 1852. godine. I da ne nabrajam.
Mi nismo slučajno upravo uzeli crkve na Kosovu i Metohiji u XIX veku. One su vrlo slabo da ne kažem potpuno neistražene za razliku onih starijih koje su daleko bolje istražene. Ako ne računamo nekoliko prilično dobrih radova Ivane Ženrio (uglavnom o ikonostasima) mi na prste jedne ruke imamo radove koji se odnose na crkve Kosova i Metohije sagrađene ili temeljno obnovljene u XIX veku. Čak i kod starijih crkava autori detaljno obrađuju raniji period a upravo XIX vek preskaču ili ga samo ovlaš dotiču.
Do Makuljevića slikari zografi su bili zabranjeni na katedri za istoriju umetnosti. Naši istoričari umetnosti (naravno ne svi) su smatrali da su to primitivci i crkveno slikarstvo su izučavali tek od dolaska slikara školovanih na zapadu. Zografi - to su naivci i amateri.
|