Samohodni minobacac 2S4 "Tulipan" 240 mm

• 1Ovo se svidja korisniku: nradukic
  
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Uloguj se preko Facebooka da bi video sliku:

[Link mogu videti samo ulogovani korisnici]

The 240-mm self-propelled mortar known to the West as the M-1975 is known as the SM-240 (2S4) by the former Soviet Army, although its more common name is the Tyulpan, or Tulip Tree. The M-1975 consists of a much modified GMZ tracked minelaying vehicle carrying a 240-mm M-240 breech-loading mortar on the hull rear. The mortar is carried complete with a baseplate and is hydraulically lowered from its traveling position around a pivot on the hull rear. The baseplate is hinged to the hull rear so that when emplaced the mortar barrel faces away from the hull. The 240-mm mortar is lowered into the firing position under remote-control and when in position can be elevated from +45 to +80° with a traverse of 8° left and right. Some rounds are probably carried inside the vehicle hull and it is likely that some form of assisted loading is provided. The rate of fire is probably about one round a minute, with firing being by remote-control. The hull of the vehicle is of all-welded steel armor with the engine compartment at the front right and driver front left. The commander is seated to the rear of the driver and has a raised cupola with an externally mounted 12.7-mm anti-aircraft machine gun. A further hatch is to the rear of the commander's cupola with a similar outward opening hatch on the opposite side of the vehicle roof. Ammunition is stowed internally and is loaded into the mortar using a hand-operated crane mounted at the rear of the vehicle on the left side. The mortar sighting system is on the right side of the mortar. Suspension is of the torsion bar type with each side having six road wheels with the drive sprocket at the front, idler at the rear and four track-return rollers. Firing a standard 130 kg HE round designated the F-864, a minimum range of 800-m and a maximum range of 9700-m can be achieved. In addition there is understood to be an extended-range round with a maximum range of 20000 m. Other rounds include a chemical projectile and nuclear. A concrete-piercing round for use against urban targets has been reported.

D./Weight (tons):27.5
Speed (km/h): 63
Crew: 4
Chassis: 2S3
Armament:
1 x 240mm mortar (20 mines or 10 ARMs)
o Rate of fire: prob. 1 mine/min
o Range of fire: 9.8 km - standart mine, 18 km - ARM (active-reactive mine)
* 1 x 7.62mm m/gun
Range (km): 500




Artiljerija zakon!

• 1Ovo se svidja korisniku: nradukic
  
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Boga mi ,opasna ova lala ruska.Hvala za ovaj copy-paste

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Uloguj se preko Facebooka da bi video sliku:

Neka si stavio Tulipana. Na prvi pogled ne baš atraktivno sredstvo. Međutim ovaj Tulipan je sirotinjska majka. Može svako da sanja Gripena, F 16 ili Mig 35 međutim ko nema ni za novu cijevnu artiljeriju Tulipan je spas. Neka mi oproste svi ali prije bih uzeo Tulipana nego Noru. Za opremanje Kopnene vojske koja ne uživa privilegije a mora da drži položaje minobacači su spas i oni od 160mm i ovaj Tulip od 240mm. Najbolje kod njega je što je mehanizovan pa posada ne mora da se satire prilikom punjenja. Iako je gabaritan može da se sasvim pristojno ukopa, skoro do usta cijevi a gusjenično vozilo mu omogućuje visoku prohodnost. Najbolje od svega je municija, a najbolje od municije je laserski vođena mina Smeljčak. U Afganistanu i Čečeniji bilo je dovoljno ispaliti relativno mali broj mina i cilj bi bio uništen, tako da brzina paljbe nikad nije bila problem. Ono što je nevjerovatno kod ovog sredstva je što je uopšte stavljen u konvencionalnu upotrebu iako je skroz nekonvencionalan, ovako nešto jedino Rusi mogu da naprave i koriste. Jeftino, proizvodljivo, upotrebljivo, višefunkcionalno.





Smeljčak mine od 240mm. Laserski vođene. A neko bi pomislio da Tulipan gađa brdo i ne može da ga pogodi. Ako postoje minobacačke mine od 120mm sa efektom granate od 155mm, koliki li je onda efekat ove od 240mm, bolje da nikad ne saznamo!

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Uloguj se preko Facebooka da bi video sliku:

Ja bi ipak uzeo NORU, ali lala je minobacač, dok je nora haubica/ top.
Interesatni nemački samohodni minobacač.



Dopuna: 15 Jan 2010 20:56

I još malo Tulipa:

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

kljift ::Neka si stavio Tulipana. Na prvi pogled ne baš atraktivno sredstvo. Međutim ovaj Tulipan je sirotinjska majka. Može svako da sanja Gripena, F 16 ili Mig 35 međutim ko nema ni za novu cijevnu artiljeriju Tulipan je spas. Neka mi oproste svi ali prije bih uzeo Tulipana nego Noru. Za opremanje Kopnene vojske koja ne uživa privilegije a mora da drži položaje minobacači su spas i oni od 160mm i ovaj Tulip od 240mm. Najbolje kod njega je što je mehanizovan pa posada ne mora da se satire prilikom punjenja. Iako je gabaritan može da se sasvim pristojno ukopa, skoro do usta cijevi a gusjenično vozilo mu omogućuje visoku prohodnost. Najbolje od svega je municija, a najbolje od municije je laserski vođena mina Smeljčak. U Afganistanu i Čečeniji bilo je dovoljno ispaliti relativno mali broj mina i cilj bi bio uništen, tako da brzina paljbe nikad nije bila problem. Ono što je nevjerovatno kod ovog sredstva je što je uopšte stavljen u konvencionalnu upotrebu iako je skroz nekonvencionalan, ovako nešto jedino Rusi mogu da naprave i koriste. Jeftino, proizvodljivo, upotrebljivo, višefunkcionalno.

Ako postoje minobacačke mine od 120mm sa efektom granate od 155mm, koliki li je onda efekat ove od 240mm, bolje da nikad ne saznamo!

Impresivan kalibar 240 mm, jer NATO staje kod minobacača na 120 mm i kod haubica na 155 mm. Jedino su rakete kod VBR većeg kalibra (227mm).

Da bi mogli uspoređivati trebali bismo znat cenu Tulipana i cenu granata za njega. Ali verujem da su jeftinije od raketa za VBR.

Inače minobacačke granate su zbog specifičnog sistema izbacivanja u pravilu lakše i daleko manje razornije od istog kalibra haubićkih granata.

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Tulipan, hmmm, jako mi se svidja! Mocan je, siroka mu je namena a koliko je potentan i sam kalibar nam govori... Hvala za filmice i slicice!

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Kakve veze sturmtiger ima sa minobacacima? Nikakve...

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Max domet kao i brzina paljbe od 1 projektila u minuti ga cine totalno neupotrebljivim.

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

marat ::Kakve veze sturmtiger ima sa minobacacima? Nikakve...
Штурмтигер (нем. Sturmpanzer VI 38 -{cm RW61 auf Sturmmörser Tiger}- у преводу јуришни тигар) је немачки јуришни минобацач, коришћен у малом броју током Другог светског рата.
[Link mogu videti samo ulogovani korisnici]

Stavio sam videoa samohodnih minobacača, jer su retki...

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Ajde sad pogledaj englesku verziju iste te stranice pa pogledaj sa cime je naoruzan SturmTiger.
"Sturmtiger is the common name of a World War II German assault gun built on the Panzer VI Tiger I chassis and armed with a large naval rocket launcher, the 38 cm Raketen-Werfer RW61 L/5.4. Its primary task was to provide heavy fire support for infantry units fighting in urban areas. The few vehicles produced fought in the Warsaw Uprising, the Battle of the Bulge and the Battle of the Reichswald. The vehicle is also known under the names Tiger-Mörser, Sturmmörser Tiger and Sturmpanzer VI."

"...The main armament was the 380 mm Raketen-Werfer 61 L/5.4, a breech-loading rocket launcher, which fired short-range, rocket-propelled projectiles. ..."

Dakle nije naoruzan minobacacem kao sto stoji u srpskoj wikipediji.

Dopuna: 16 Jan 2010 12:26

Yellow Pinky ::Max domet kao i brzina paljbe od 1 projektila u minuti ga cine totalno neupotrebljivim.

Pa u nekom konvencionalnom ratu da, ali u nekonvencionalnom kakvi se danas uglavnom vode je veoma upotreblji. Rusi su ga koristili u Ceceniji. Jeftina zamjena za avijaciju brzo dostupna (bez isuvise komplikovanog komandnog lanca) komandiru na terenu.