|
Poslao: 25 Sep 2011 21:17
|
offline
- Gavrilo Milentijević
- Komandir stanice milicije Gornje Polje
- Pridružio: 12 Feb 2005
- Poruke: 35883
- Gde živiš: ovalni kabinet
|
Martin B-57
Martin B-57 je u prvobitnoj nameni bio planiran kao taktički frontovski bombarder a kasnije modifikacije uslovile su da ovaj avion postane i vrlo uspešna izviđačka platforma.
Nastao je iz postojećeg britanskog projekta bombardera Canberra a po zahtevu američkog vazduhoplovstva za zamenom vremešnih bombardera B-26 (A-26 Invader).
Po nalogu ministarstva odbrane, pukovnik Frenk Alen oformio je tim iskusnih ratnih oficira koji su dobili zadatak od USAF da izvrše ispitivanje pet postojećih vazduhoplova za najpogodniju platformu koja bi zamenila B-26.Od svih testiranih aviona (Martin XB-51, B-45 Tornado, AJ-1 Savage, Avro Canada CF-100 i English Electric Canberra) pokazalo se da jedino Canberra ispunjava tražene kriterijume a oni su bili da avion može da razvije brzinu do 1000 km/h, ima plafon leta do 12000 metara i dolet do 2000 km – B-57 faktički je trebao da bude bombarder/izviđač sa ugrađenom elekto-senzorskom opremom za izvršavanje zadataka u složenim meteo uslovima i noću. Prvi testovi rađeni su sa Canberrom B.2 predate od britanskog vazduhoplovstva za potrebe USAF otpočele su februara 1951 godine ali devet meseci kasnije avion biva izgubljen u udesu greškom posade i smrću jednog od članova.
Druga Canberra verzije Mk.2 kojom su testovi započeti u avgustu 1951, predata je kompaniji Martin i poslužiće kao osnova za projektovanje sopstvene verzije bombardera B-57. Fabrička oznaka aviona bila je Martin Model 272. U literaturi ovaj bombarder označavan je kao Night Intruder ali u većini slučajeva odomaćio se naziv Canberra i u slučaju ovog vazduhoplova.
U suštini, nekih osnovnih vizuelnih razlika između prvih modela B.2 i B-57A i nije bilo. RAF je praktikovao posadu od tri člana dok je u USAF verziji B-57 imao samo dva (pilot i navigator). Kasnije verzije izmenile su to pravilo pa se posada povećala za još dva do tri člana – kopilota, oficira za elektronsko ratovanje i izviđača čime je B-57 dobio produženu kabinu i znatno širi prostor od Canberre. Američka taktika upotrebe ovakvih tipova aviona razlikovala se od britanske – amerikancima su ovi avioni služili za dejstvo sa malih visina po pokretnim ciljevima noću što je uslovljavalo visoke manevarske sposobnosti kako posade tako i aviona. Proizvodnja modela oznake B-57 otpočeta je 1953 godine a završena je četiri godine kasnije. Za to vreme proizvedeno je ukupno 403 aviona svih verzija a bilo ih je ukupno petnaest. Registrovan je i podatak da je ukupno 47 aviona svih verzija izgubljeno po raznim osnovama.
Avion je bio poprilično težak za letenje tako da je zahtevao vešte i obučene posade - pojavom svake nove verzije nastojalo se da se posadi u što većoj meri olakša letenje te da se problemi koji su se javljali otklone na najbolji mogući način. Jedna od karakteristika ovog aviona bila je da ukoliko otkaže jedan od motora to dovodi neminovno do sletanja (ukoliko je to moguće) ili pak napuštanja letelice.Revizijom i modifikacijom svih modela koja je izvršena 1958 godine, broj incidenata koji su nastajali kako greškom pilota ili na samoj letelici sveden je na procenat od 50% a narednih godina oni su svedeni na još manji procenat. Zanimljivo je napomenuti da je USAF na samom početku sukoba u vijetnamu ustupio četiri aviona B-57B vazduhoplovstvu južnog vijetnama (VNAF) ali zbog već pomenutog problema da je avion zahtevao obučene posade sposobne da se takoreći izbore sa vazduhoplovom, posle brojnih incidenata i loše savladane obuke isti su posle kraćeg vremena vraćeni u inventar USAF.
B-57B
Dosta slabije naoružana Canberra pretvorena je u oružanu platformu dodavanjem spoljnjih nosača naoružanja na krilima. Po prvi put primenjen je i patent koji će kasnije biti standard na mnogim bombarderskim platformama – rotacioni bubanj sa bombama ugrađen u trupu poznatiji kao revolverski sistem.Osim bombi, ovaj sistem bio je upotrebljiv i za nošenje različitih vrsta raketnog naoružanja ali u kasnijoj fazi razvoja B-57. U tom tzv. „bomboluku“ (Bomb-Bay) postojala su po tri ovakva sistema sa po 7 podvesnih tačaka (ukupno 21) a što je posadi omogućavao širok izbor različitog naoružanja za svaki cilj ponaosob. B-57 je nosio tzv.glupe bombe sa kojima su gađani ciljevi na zemlji služeći se već zadatim koordinatama ili automatski uz pomoć nišanskog radara (kompjutera) tipa Shoran. Osnovna verzija bila je naoružana i sa 8 mitraljeza kalibra 12.7mm M3 u krilima sa po 300 metaka za svaki a kasnije verzije dobile su topove 20mm (4 topa) M39 sa po 290 granata za svaki.
Kokpit je potpuno izmenjen novom elektronskom opremom kao i nišanskim spravama kompatibilnim sa podvešenim naoružanjem. Otkupljena je licenca za originalne britanske motore ugrađene u Canberru (Armstrong Sidelley Sapphire) koji su rađeni u Bjuikovoj ili Rajtovoj fabrici motora pod oznakom J65. Urađene su i neke modifikacije na sistemu za napajanje gorivom kao i na hidrauličkom sistemu. Osim centralnog rezervoara u trupu, B-57 je imao i dva spoljnja na krajevima krila.
Nakon verzije A koja je proizvedena svega u 8 primeraka (+ 2 Canberre kao opitne platforme), daljom modifikacijom nastaje osnovna bombarderska verzija B proizvedena u 202 primerka. Verzija C je dvoseda trenažna varijanta proizvedena u 38 primeraka a verzija E koja je služila za vuču meta u 68 primeraka. Sve tri verzije vizuelno su bile identične izuzev krupne razlike kod dvosede trenažne varijante C koja je imala duple komande. Nije bilo nikakve bitne razlike po pitanju nosivosti, letnih i TT karakteristika.
RB-57A i B su izviđačke verzije koje su se od bombarderske varijante razlikovale po pitanju opreme – celokupno naoružanje sa ovih vazduhoplova je ukonjeno zarad ugradnje foto-izviđačke opreme smeštene u trupu tj.bomboluku. Proizvedeno je ukupno 67 aviona tračunajući tu obe varijante A/B.
Modifikovana osnovna verzija B-57B na zahtev strategijske komande USAF konvertovana je u 20 primeraka u RB-57D koju je karakterisala priča o „avionu obavijenim velom tajne“. Dosta slične opreme koja se u to vreme ugrađivala u izviđače U-2 i SR-71 ugrađeno je u RB-57D. Avion je dobio nove jače motore oznake J57-P-27.
RB-57E - Dva primerka E verzije za vuču meta u General Elektrikovim pogonima konvertovani su u izviđačku varijantu RB-57E u sklopu tajnog projekta pod nazivom «Patricia Lynn». Dva aviona opremljena izviđačkom opremom poslata su maja 1963 godine još pre zvanične objave rata sa Vijetnamom u izviđačku misiju osmatranja protivničkih položaja. Njima su se ubrzo pridružila još dva aviona iste namene.Avioni su bili opremljeni tada već poznatim Fairchild-ovim kamerama korišćenim na drugim vazduhoplovima – KA-1 i KA-2 kao i KA-56, panoramskom kamerom za osmatranje od horizonta do horizonta.Uz te tri kamere, postojala je i četvrta F-477 za noćno smimanje. Avioni su imali IC radar Texas Instruments AN/AAS-18. Ukupno je modifikovano šest aviona koji su bili prefarbani mat-crnom bojom shodno misiji za koju su bili namenjeni.Misija ovih aviona trajala je sve do 1971 godine kada su opozvani sa zadatka.
RB-57F je izviđačka platforma koju je razvila firma General Dynamics izvršivši konverziju 21 modela i to 3 RB-57A, 4 RB-57D i 14 B-57B. Opremljen mnogo jačom pogonskom grupom TF33-P-11A kao i pomoćnim motorima J60-P-9 bio je sposoban da svoje izviđačke misije obavlja sa velikih visina i bezbedne udaljenosti. Ova verzija nastala je sredinom 1963 godine.
Iz verzije RB-57F razvijena je eksperimentalna varijanta WB-57F za potrebe američke svemirske agencije NASA. Avion je specijalna platforma koja se koristi za istraživanje atmosferskih pojava kao i praćenje promena vremena prilikom nuklearnih testova. Takođe ovaj avion korišćen je za monitoring pri povratku Spejs Šatla na zemlju. Inače, važno je napomenuti da je ovo i jedini avion familije B-57 koji danas leti u svetu.
B-57G
B-57G je prepravljena verzija B konvertovana u specijalnu elektonsku platformu opremljena sofisticiranom opremom poput FLIR-a, LLTV (TV niske osvetljenosti), laserskog obeleživača ciljeva i naoružanog sa laserskim bombama. Ova varijanta bila je namenjena za specijalne operacije detektovanja, praćenja i nanošenje udara po protivničkim ciljevima koje su izvođene isključivo noću u uslovima totalnog zamračenja. Ukupno je konvertovano 16 aviona verzije B a modifikacija se odnosila na ugradnju elektonske opreme koja je delom ugrađena u nosni deo tako da je on pretrpeo značajne izmene. G varijanta imala je Texas Instruments-ov radare AN/APQ-139 i AN/AAS-26 sa IC detekcijom, Westighousov LLTV kao i AN/AYK-8-kompjuter za upravljanje vatrom i topovskom turelom Emerson TAT-161 sa topom 20mm M61. Kompletna situacija praćena je preko monitora gde je vršena detekcija, lociranje i dejstvo na izabrane ciljeve. LLTV korišćena na G varijanti deo je USAF programa naziva «Tropic Moon» koji je kasnije prerastao u program Pave Gat.
Radar AN/APQ-139 smešten je u nosni deo i imao je domet osmatranja do 20 km. Na toj distanci mogao je da prati i detektuje pokretne ciljeve koji se sporo kreću poput kamiona, OT, tenkova...Radar je takođe imao mogućnost konfigurisanja i prilagođavanja terenu kao i njegovog mapiranja. I ostala pomenuta oprema poput IC radara, LLTV i laserskog obeleživača smešteni su u robusni nos.
11 aviona G verzije 1970 godine dopremljeno je u avio-bazu Ubon na Tajlandu gde su vršili noćne operacije protiv pokretnih ciljeva na tzv.Ho Ši Minovom putu. Jedan B-57G izgubljen je u noćnoj akciji sudarivši se sa malim izviđačkim avionom Cessna O-2 dok su mnogi avioni pretrpeli što lakša što teća oštećenja. Međutim, učinak verzije G u vijetnamu nije impresionirao USAF. Najveće primedbe odnosile su se na pogonsku grupu koja je bila preslaba da bi se tražene misije izvele na pravi način. Nakon dve godine korišćenja, avioni su povučeni sa misije te su predati nacionalnoj gardi Kanzasa u stanju u kakvom su i bili (bez promene motora).
Inače osim pomenutih i opisanih verzija postojale su i modifikovane elektronske platforme skoro svih verzija B-57 koje su označene gotovo isto kao i modeli A,B,C,D,E sa prefiksom EB kao naznakom za elektronsku verziju. Sa modifikacijama u elektronske platforme firma Martin otpočela je 1959 godine modifikacijom prvog RB-57A u redizajniranu verziju EB-57A. U bomboluku je instalirana oprema namenjena za elektronsko ratovanje tzv. elektronske protivmere (electronic countermeasures-ECM). Tokom šezdesetih veći broj B-57 i RB-57 konvertovani su u EB-57 standard. Veći deo ovih aviona nakon učešća u vijetnamskom ratu raspoređen je u jedinice američke nacionalne garde.
Osim obimnog angažovanja u vijetnamskom ratu, B-57 učesnik je dva indijsko-pakistanska ratna sukoba. Kao bombarder korišćen je na pakistanskoj strani dok je RV indije koristio originalne britanske Canberre. Zabeleženo je da je pakistansko RV (PAF) izgubilo četiri B-57 i to 3 B-57B i jedan RB-57F koji je služio u ECM varijanti.Pakistanci su svoje B-57 koristile za napade na indijske strateške objekte konkretno na aerodrome u čemu su imali popriličan uspeh.Pakistanski B-57 u naoružanju su se zadržali sve do 1985 godine kad su povučeni iz upotrebe.
Još jedan strani korisnik B-57 bio je i tajvan – dva RB-57A isporučena su tajvanu pod patronatom SAD za specijalne izviđačke misije nad kinom. Spletom nesrećnih okolnosti, jedan RB-57 biva oboren od strane kineskog MiG-17 1958 godine a drugi već sledeće od strane RS PVO SA-2 što se smatra prvim uspešnim lansiranjem rakete tog tipa.
B-57B iznad vijetnama
Pogled na tzv.Bomb Bay
|
|
|
|
|
Registruj se da bi učestvovao u diskusiji. Registrovanim korisnicima se NE prikazuju reklame unutar poruka.
|
|
|
|
|
|
|
Poslao: 26 Sep 2011 07:36
|
offline
- vrabac
- Legendarni građanin
- Pridružio: 30 Dec 2010
- Poruke: 4963
|
Sve pohvale.
Nego, koji ti je izvor za obaranje Tajvanskog 1958. godine.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Poslao: 26 Sep 2011 12:52
|
offline
- Pridružio: 27 Nov 2010
- Poruke: 1494
|
Treba napomenuti da je i Argentina imala u svom naoruzanju 12 B-57. Deset je bilo borbene varijante a dva su bila za trenazne letove i obuku. Takodje koriscen je i u Malvinsko-Foklandskom sukobu. Imao je nekoliko misija bombardovanja Britanskih trupa sa tri izgubljena aparata u istim.
Ispravka, igubljena dva aviona. Prvog i zadnjeg dana rata.
|
|
|
|
|
|
|
Poslao: 26 Sep 2011 14:29
|
offline
- Danko SVIK VRS
- Mod u pemziji
- Pridružio: 19 Maj 2009
- Poruke: 4982
- Gde živiš: Beograd - Srbija; Novi Grad - Republika Srpska
|
English Electric Canberra
Prvi prototip lakog bombardera Canberra poleteo je 13. maja 1949. godine. Ukupno je proizvedeno 26 verzija ovog aviona uključujući u taj broj i šest verzija proizvedenih u SAD. USAF je svoje Canberra bombardere pod oznakom B-57A upotrebljavao u ratu u Vijetnamu. Značajan broj Canberra su prepravljene u izviđače. Canberra je odavno povučena iz operativne upotrebe u osnovnoj bombarderskoj nameni, ali je pet letelica u varijanti PrMk-9 ostalo na raspolaganju za aerofoto snimanje sa velikih visina u sastavu RAF-a.
Proizvođač: English Electric ( British Aircraft Corporation).
Licenca: Martin Aircraft co., SAD.
Namena: Dvomotorni mlazni laki bombarder za letove na velikim visinama i noćna dejstva i za elektronsko i radarsko izviđanje na velikim visinama, dvosed.
Verzije:
SAD; B-57A; B-57B; B-57C; B-57E; RB-57A; RB-57D;RB-57F.
UK; B-Mk-2; B-Mk-6; B-Mk-12; B-Mk-15; B-Mk-16; B-Mk-20; B-Mk-58; PrMk-8; PrMk-9; PrMk-57 {izviđači}; TMk-4; TMk-11; TMk-13; TMk-21 {avioni za obuku}.
Razvoj: Prvi let 13. maja 1949. godine. Uveden u naoružanje 1951. godine.
B-57A
Pogonska grupa:
Dva turbomlazna motora Pratt&Whitney TF-33-P-11
-potiska 3165 kgp.
Gorivo:
U unutrašnjim rezervoarima 12570 litara goriva. U spoljnim rezervoarima 2x1110 litara goriva.
Dimenzije:
Razmah krila 19,50m; dužina 20,00m; visina 4,75m; površina krila 89,18m2; mpr. 11973kg; m.maks. 25515kg.
Karakteristike:
Brzina-maksimalna na visini od 12200m 871km/h.
Brzina-maksimalna na nivou mora 827km/h.
Brzina krstarenja 820km/h.
Brzina najvećeg doleta 750km/h.
Brzina penjanja 17,2 m/s.
Operativni vrhunac leta 14630m.
Taktički radijus dejstva 1295km.
Maksimalni dolet 7000km.
Dužina poletanja 1830m.
Dužina sletanja 1190m.
Naoružanje:
Četiri topa 20mm sa po 500 granata i na 6 nosača na krilima do 3000kg ubojnog tereta {6x500kg ili VRP V-Z AS-30}.
Izviđačka verzija je opremljena sa 6-7 AFK dugog fokusa za koso, vertikalno i trimetrogonsko snimanje, radar u nosu aviona i specijalna elektronska oprema na svakom krilu.
Korisnici:
Argentina; Australija; Čile; Ekvador; Etiopija; Francuska; Indija; JAR; Nemačka; Pakistan; Peru; Rodezij {Zimbabve}; Novi Zeland; SAD; Švedska; Venecuela; UK; Tajvan.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Poslao: 19 Apr 2015 10:26
|
offline
- ANTIBODY
- Ugledni građanin
- Pridružio: 06 Jun 2011
- Poruke: 421
|
Both PAFB-57 and RB-57 proved vital in offensive operations in 1965 war.
 
|
|
|
|
|
|
