|
Poslao: 17 Dec 2012 14:32
|
offline
- Pridružio: 06 Dec 2012
- Poruke: 40
|
Postoji li negdje neki spisak folksdojcera iz Jugoslavije? Interesuje me prvenstveno BiH.
|
|
|
|
|
Registruj se da bi učestvovao u diskusiji. Registrovanim korisnicima se NE prikazuju reklame unutar poruka.
|
|
|
Poslao: 17 Dec 2012 16:23
|
offline
- nemosav1
- Počasni građanin
- Pridružio: 20 Mar 2012
- Poruke: 723
|
RedStar ::Postoji li negdje neki spisak folksdojcera iz Jugoslavije? Interesuje me prvenstveno BiH.
Uglavnom su ziveli u severnoj Bosni, 18 300 ih je evakuirano u oktobru i novembru 1942, u Poljsku (Generalno gubernatorstvo)
|
|
|
|
|
|
|
Poslao: 18 Dec 2012 11:00
|
offline
- Pridružio: 06 Dec 2012
- Poruke: 40
|
nemosav1 ::RedStar ::Postoji li negdje neki spisak folksdojcera iz Jugoslavije? Interesuje me prvenstveno BiH.
Uglavnom su ziveli u severnoj Bosni, 18 300 ih je evakuirano u oktobru i novembru 1942, u Poljsku (Generalno gubernatorstvo)
Od djeda majka mi je bila jedna od folksdojcera, ona je promjenila ime i ostala, sta je bilo sa drugima neznam pa vec dugo vremena trazim da ih nadjem, znam ime i prezime i gotovo sve njene familije i mjesto odakle su dosli ali bez uspjeha.
|
|
|
|
|
|
|
Poslao: 31 Dec 2012 16:27
|
offline
- Lažni Kalabić
- Ugledni građanin
- Pridružio: 03 Dec 2012
- Poruke: 316
|
U Domu omladine Beograda, nedavno je održana promocija knjige pod nazivom “O Podunavskim Švabama / Über die Donauschwaben / About Danube Swabians”. Promociju je pratilo prikazivanje filma zrenjaninskog reditelja Marka Cvejića, "Podunavske Švabe". Ekipu koja je bila prisutna na ovom dešavanju ne bih da komentarišem, jer imam negativno mišljenje o njima.
http://www.teve-novine.org/svabe_11122012.html
Imao sam priliku da gledam Cvejićev film početkom ove godine, prilikom premijere u Beogradu. Film je užasno loše odrađen, naročito igrani delovi, u kojima je prikazano dvoje mladih likova: jedna Nemica koja traži kuću svog dede, vojvođanskog Nemca izbeglog 1944, i mladi Srbin koji joj se kavaljeski našao na usluzi (naravno, na kraju su se smuvali). Kako bi igrani deo filma dobio na dramatičnosti, mladi zaljubljeni par biva izložen ksenofobičnim napadima seoske omladine u selima kroz koja prolaze u potrazi za dedinom kućom (mlada Nemica nema pojma kako se zvalo selo u kojem je deda živeo, ali oni će naravno uspeti da pronađu dedinu kuću, u kojoj će voditi ljubav, ali u kojoj će biti napadnuti od balkanskih grubijana). Film ima jednu izraženu autošovinističku i kultur-rasističku notu.
Dokumentarni deo se sastoji od intervjua sa vojvođanskim Nemcima koji pričaju o vlastitom teškom iskustvu nakon oslobođenja. Ovaj deo filma ima određenu dokumentarnu vrednost, iako je vrlo tendenciozan. Naime, u filmu se olako prelazi preko događaja koji prethode oslobođenju Vojvodine i nesrećnoj sudbini Podunavskih Švaba koja je potom usledila: tek se uzgred pominje nacifikacija vojvođanskih Nemaca i njihova odanost Trećem Rajhu, kao i učešće vojvođanskih Nemaca u zločinima u Banatu, ali i širom okupirane Jugoslavije.
Film predstavlja tipičan primer istorijskog revizionizma.
Naravno, o ovoj temi treba otvoreno govoriti, jer je namali broj vojvođanskih Nemaca preživeo nemila i užasno teška iskustva nakon oslobođenja. Smatram da je postupak prema vojvođanskim Nemcima nakon oslobođenja bio pogrešan, naročito logorizovanje preostalih Nemaca, iako sam svestan kompleksnosti motiva i uzroka ove pojave.
Ali ovaj film nije uspeo da pruži objektivnu i uravnoteženu sliku ovih istorijskih događaja zbog insistiranja na viktimizaciji zajednice o kojoj govori, izbegavajući da obrazloži odgovornost ove zajednice za nemile događaje koji su pogodili njihove komšije (naročito Jevreje i Srbe).
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Poslao: 14 Mar 2013 16:06
|
offline
- nemosav1
- Počasni građanin
- Pridružio: 20 Mar 2012
- Poruke: 723
|
Citat:Deo iz studije Vladimira Geigera-Ljudski gubici Hrvatske u ratu i posle rata od NOV i partizanskih odreda Jugoslavije a koji se odnosi na Folksdojčere..
Geigerove studije pate od smanjene objektivnosti jer su njegovi izvori jednostrani (8 nemackih izvora)
|
|
|
|
|
|
|
Poslao: 14 Mar 2013 19:05
|
offline
- Lažni Kalabić
- Ugledni građanin
- Pridružio: 03 Dec 2012
- Poruke: 316
|
Citat:Padobranac75:
Kada je 1939. istočni deo Rumunije pripao SSSR-u (pakt Molotov - Ribentrop) u Nemačku je preseljeno preko 90.000 Folksdojčera.
Brodovima su dovoženi do Beograda. Pre nastavka puta za Nemačku, privremeno su smeštani u naselje na prostoru današnjeg Ušća.
Sjajne fotke, nisam znao da uopšte postoje.
Na istoj lokaciji Nemci su 1942. formirali Sabirni logor Organizacije Tot, a potom je na istoj lokaciji postojao logor za ratne zarobljenike, sve do proleća 1944. (kao što je poznato, saveznički bombarderi gađali su u proleće 1944. ovaj logor kao i Prihvatni logor Zemun koji se nalazio na mestu Starog sajmišta - tj. na lokaciji prethodnog Judenlagera Semlin). Prvi logoraši u logoru Organizacije Tot bili su kozarački partizani koji su premešteni upravo iz Prihvatnog logora Zemun na Sajmištu koji je bio pod ingerencijom beogradskog Gestapoa (dakle, oba logora su bila vrlo blizu, delila ih je samo oveća čistina). Logor Organizacije Tot nalazio se iza današnjeg skejt parka pa prema Muzeju savremene umetnosti. U oba ova logora stražari su dobrim delom bili Folksdojčeri.
Logor Organizacije Tot je zvanično nazivan Sammellager. Postojao je od jula 1942. do početka 1943. Zatočenici su upućeni u radne logore u Rajhu, između ostalog i na sever Norveške, iznad polarnog kruga, gde su uslovi bili brutalni.
Potom su 1943, kako se navodi u literaturi, na istoj lokaciji sagrađene "uredne barake" za smeštaj pripadnika 13. SS divizije Handžar, a iste godine je ponovo formiran logor na ovoj lokaciji, za ratne zarobljenike. Među njima su bili partizani sa područja NDH, italijanski i sovjetski ratni zarobljenici.
Pored logora na Ušću, Organizacija Tot je rukovodila logorom na Ostrovačkoj adi na Dunavu (pokraj Kostolca). Na stotine logoraša iz logora Organizacije Tot na Ušću i Prihvatnog logora Zemun na Sajmištu, umrlo je na Ostrovačkoj adi usled teških uslova boravka i zaraznih bolesti. Inače, kao što je poznato, Ostrovačka ada je najveće rečno ostrvo u Srbiji. Obraslo je šumom, i logoraši koje je eksploatisala Organizacija Tot boravili su na ovom plavnom i močvarnom ostrvu radeći teške poslove na seči šuma u izuzetno nehumanim (logorskim) uslovima.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
