Low cost solucije u sistemu Odbrane i benefitiranje tehnološkim razvojem u oružanim snagama

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Pein taj pistolj je masovno bacan borcima pokreta otpora po franciskoj padobranima I koliko me sjecanje sluzi imao je jedan metal 11,45

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

lovac12 ::Pein taj pistolj je masovno bacan borcima pokreta otpora po franciskoj padobranima I koliko me sjecanje sluzi imao je jedan metal 11,45

Naravno FP-45 Liberator
[Link mogu videti samo ulogovani korisnici]

I njegova nova moderna 3D kopija u 380 ACP
[Link mogu videti samo ulogovani korisnici](gun)

• 3Ovo se svidja korisnicima: Bane san, miodrag, Atomski čoban
  
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Prica da je Liberator masovno bacan po Evropi je urbana legenda. Broj Liberatora koji su baceni nad evropom se sviodi na nekoliko stotina komada, ako je uopste i toliko baceno. Postoji vise razloga za to.

Prvi je da je kontrolu nad Liberatorima imala Americka vojska, a ne OSS. Vojska nije imala kome da ih baci, posto nije ni vodila operacije podrske gerilskim snagama.

Eisenhower, komandujuci snaga zzapadnog saveza u Evropi je izricito bio protiv iberatora. U planovima njegovog staba, razmatra se mogucnost bacanja do 25000 komada Libratora u Zapadnoj Evropi. Vrlo cudno, posto je u tom trenutku, u Engleskoj bilo dostuno pola miliona libeatora. Do realizacije tog planiranog bacanja 25000 liberatora, nije doslo, posto su saeznici imali prilicne rezerve zastarelog i savremenog oruzja koje su bacali po evropi, a koje je bilo mnogo efikasnije, sa obzirom na jako mali broj onih koji su se ukljucili u pokret otpora.

Upotreba Liberatora u Kini, i uopste u Aziji je druga prica, ali o efikasnosti koncepta govori i odustajanje naslednika OSS, od Deer Gun-a. koji je prvobitno trebao da bude iskoriscen u Tibetu.

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Uloguj se preko Facebooka da bi video sliku:

Težak, kvalitetan, precizan. Nije čudo što su ga dedovi voljeli. Proizvođen je od dvadesetih do pedesetih čak i pošto su Španci usvojili Star Model A za standardno oružje. Španci su svoje stokove prodali veletrgovcima sa sve municijom. I danas je jedan od boljih "staraca" sa vrlo pristupačnom cijenom.
Stekao je i neku slavu (model 600) u junačkim rukama Alena Delona, Lina Venture, Silve Košćine, te amerikanskih filmova.


Pompidu, Pompiduova žena i Stevica Marković zaključani u vili Alena Delona.

• 5Ovo se svidja korisnicima: Bane san, voja64, miodrag, pedja63, Atomski čoban
  
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Verovatno najgori sluzbeni pistolj u Evropi ikada.
Osetljiv na prljavstinu, ceo mehanizam (9x19/9x23 sa slobodnim zatvaracem) na granici logike, unikatni "univerzalni" ekstraktor koji se precesto lomio, osetljivost na kvalitet municije. Voleo ga je samo onaj ko bolje nije imao.
Ali je model 300 u 7.65 i 9mm K bio odlican.

• 1Ovo se svidja korisniku: pedja63
  
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Uloguj se preko Facebooka da bi video sliku:

Napisano: 25 Avg 2016 13:18



[Link mogu videti samo ulogovani korisnici]


Alfa Steel i Holek modeli revolvera češke kompanije Alfa Proj. Glavna razlika između Steel i Holek revolvera je u materijalu od kojeg je izrađen ram i ležišta - modeli Steel su robustniji ali teži zbog čeličnog rama (850 – 1150 g), dok Holek modele karakteriše ram od lake legure aluminjuma (710 – 930 g).
U mehaničkom smislu oba modela su slični i oba se nude u sličnim varijantama dužine cijevi od 2 do 6 inča. Alfa Proj revolveri namjenjeni su sigurnosnim službama, samozaštiti i sportu. Kalibri Alfa Steel .32 SW, .38 Spl, .357 Magnum, Alfa Holek .32 SW, .38 Spl. Revolveri kombinuju pristupačnu cijenu sa tradicionalnim češkim kvalitetom i preciznošću u detaljima.

Dopuna: 26 Avg 2016 21:21



[Link mogu videti samo ulogovani korisnici]

Tip dupla akcija
Kalibar 9x19mm / .40S&W
Težina 860g prazan; 1145g pun
Kapacitet 15 metaka (9mm) ili 10 metaka (.40)

Pištolj CZ 99 razvijen je u fabrici Crvena Zastava - Kragujevac/Srbija. Razvijen je kao službeni pištolj nove generacije. Kopije pištolja proizvođene su u Izraelu i Južnoj Africi. Razvijan je kao dobar borbeni pištolj, dobre izrade, relativno jeftin i sa pristojnom ergonomijom.


Golan


Tressitu TZ99 (www.gunauction.com)


source indiansforguns.com

• 1Ovo se svidja korisniku: pedja63
  
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Uloguj se preko Facebooka da bi video sliku:

Tanketa EE - T4 Ogum



Ranih osamdesetih, više zemalja pokazalo je zanimanje za malo, lako, gusjenično oklopno vozilo sa mogućnošću višenamjenskog korištenja na bojnom polju od lovca tenkova, izviđača do komandno – kontrolnog vozila.

Dok su EE-9 Cascavel izviđačka borbena vozila i EE-11 Urutu oklopni transporter u startu razvijeni po zahtjevima brazilske armije, EE-T1 Osorio osnovni borbeni tenk i EE-T4 Ogum razvijeni su sa pogledom ka izvozu.

Jedna od zemalja Bliskog Istoka 1985 poslala je zahtjev za visokomobilno lakooklopljeno vozilo sa težinom od oko 4 tone. ENGESA je započela dizajniranje vozila, nazvanog EE-T4 Ogum (ime afričkog boga rata), novembra 1985. Prvi prototip je napravljen kompanijskim novcem kao privatni projekat, maja 1986. Ovo je bilo veliko dostignuće jer su sve komponente na EE-T4 bile nove za ENGESU i nisu bile korištene na postojećim modelima.

Prototip EE-T4 Ogum je vazdušnim transportom prebačen na Bliski Istok za intezivna ispitivanja i demonstracije u različitim uslovima. Kao rezultat toga, drugi prototip je izgrađen sa brojnim poboljšanjima. Drugi prototip je kompletiran novembra 1986 i početkom 1987 poslan je na Bliski Istok radi ispitivanja. EE-T4 Ogum lako gusjenično vozilo takođe je nuđeno za licencnu proizvodnju i prikazano je u Iraku maja 1989.

Tijelo EE-T4 je napravljeno od čuvenog ENGESA dvostruko ojačanog oklopa koji sadrži spoljni sloj od ojačanog čelika i unutrašnji sloj od mekšeg čelika valjanog i termički obrađenog za pružanje maksimuma balističke zaštite. Ovaj oklop pruža zaštitu od 7.62 mm pancirne municije sa svih strana. Po zahtjevu, vozilo može biti opremljeno težim oklopom uz pad power-to-weight odnosa. Mali gabariti i izuzetno nizak profil takođe povećavaju žilavost Oguma na bojnom polju.

Oklopne ploče su dobro zakošene, vozač sjedi naprijed lijevo dok mu je motorno odeljenje sa desne strane. Osmatra kroz tri periskopa, a iznad sjedište ima kapak. Jedna od persikopa može biti zamijenjen pasivnim uređajem za noćnu vožnju.

Pogonsku grupu čine motor, mjenjač i rashladni sistem montirani sa desne strane i prilagođeni zamijeni u terenskim uslovima.

Oguma pokreće dokazani Perkins QT 20 B4 četvorocilindrični turbopunjivi dizel, snage 125 hp na 2650 rpm, sa izvanrednim power-to-weight odnosom, pri borbenoj težini od 4.9 tone, od 25.5 hp/tona. Sistem za hlađenje obuhvata vodeno – vazdušni hladnjak i vazdušne sisteme za motor i menjač. Cirkulacija vazduha kroz motorno odeljenje forsira se hidraulično pogonjenim ventilatorom.

Serijska vozila bila bi opremljena sa BMW M21D24WA, četvorocilindričnim, četvorotaktnim turbopunjivim i inter-cooled dizelom snage 129.2 hp na 4800 rpm uparenim sa ZF 4 HP 22 automatskom transmisijom sa četiri brzine za naprijed i jednom za nazad.

Snaga sa menjača se prenosi na prednje pogonske točkove preko ENGESA dizajniranog i izrađenog Cletrac upravljačkog sistema. Diferencijal upravljača je spojen direktno na prenos i krajnjim korisnicima. Upravljanje je omogućeno kroz dva kočiona diska na lijevom i desnom izlazu diferencijala kontrolisanim od strane vozača kroz upravljač – volan. Upravljački diskovi imaju hlađenje električnim ventilatorom “kontrolisanim” temperaturom diskova.

Oslanjanje je na torzionim oprugama, četiri gumirana točka, pogonom naprijed.

Hidraulični double-action shock absorbers nalaze se na prvom, drugom i trećem točku. Diehl double-pin gusjenice imaju opcione prenosive gumene uloške radi smanjenja buke i štete na putevima tokom mirnodopskog angažovanja i opremljene su kramponima radi bolje trakcije na mekom tlu.

Prostor iza motornog i vozačkog odeljenja “očišćen” je radi omogućavanja adaptacije vozila širokom broju uloga.

Prototip je imao oklopljeni krov na kojem je montirana Engesina kupolica sa spolja montiranim mitraljezom M2 12,7mm kojim je bilo moguće manipulisati iz vozila. Dva elektro – pogonjena bacača dimnih kutija montirana su sa obije strane. Drugi prototip je bio opremljen jednočlanom kupolom sa dvostrukim mitraljezima 7,62mm.

Na osnovnu šasiju predložene su sledeće varijante:
Oklopni transporter sa na krovu montiranim mitraljezom 7,62mm i otvorima na krovu desantnog korpusa. Prevozio bi četvoricu vojnika i vozača.
ET-7.62 – jednočlana kupola sa dva mitraljeza 7,62mm, bacačima dimnih kutija i osmatračkim periskopima.
Samohodni lovac tenkova sa obrtnom kupolom i vođenim protivoklopnim raketama.
ET-50 – jednočlana kupolica sa spolja montiranim mitraljezoma 12,7mm, bacačima dimnih kutija i periskopom za nišandžiju.
ET-20 – jednočlana obrtna kupolica sa spolja montiranim topom 20mm, elevacijom -10 to +45º, četiri osmatračka periskopa i opciono jedan dnevno – noćni periskop za oruđe.
Produžena verzija – za sanitet, komandovanje i dopunu municijom.
Samohodni minobacač 120mm koncipiran po ugledu na sovjetski Tulipan od 240mm. Minobacač bi se prevozio u horizontalnom položaju, a za potrebe gađanja svukao bi se sa tijela vozila i sa sopstvenom podlogom natakao na zemlju. Ova verzija bi mogla da nosi samo nekoliko minobacačkih mina 120mm i pripadao bi joj još jedan Ogum za dopunu municijom.

Engesa je nudila i drugu opremu u sklopu Oguma poput pribora noćnog osmatranja, motora, protivpožarnih sistema, rashladnih sistema i slično.

Težina 4,400kg, posada 2 – 3 + 4 strijelca, visina 1355mm, maksimalna brzina 75km/h, radijus 360km.

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Uloguj se preko Facebooka da bi video sliku:

Armije DNR/LNR

• 2Ovo se svidja korisnicima: Snorks, pedja63
  
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Uloguj se preko Facebooka da bi video sliku:

Caveirão (velika lobanja) – oklopni transporter Batalhão de Operações Policiais Especiais – BOPE



[Link mogu videti samo ulogovani korisnici]

Radi se o sigurnosnim kombijima adaptiranim u militarizovana vozila. Vozilo je karakteristično crne boje uz oznaku BOPE te zvučnicima sa kojih najavljuju dolazak vozila. Težina vozila izlazi na skoro 8 tona, a prevozi 11 teško naoružanih policajaca. U brojne modifikacije sigurnosnih kombija ulaze i kupola sa punim prečnikom rotiranja i puškarnice na oba boka vozila. Vozilo je izgrađeno da izdrži vatru snažnijih oružja te eksploziva sa dva sloja oklopa te čeličnim okvirima za zaštitu prozora pod jakom vatrom. Gume su obložene glutinoznom supstancom radi prevencije pucanja. Vozilo ima četvoro vrata koje se zaključavaju automatski i nemoguće ih je otvoriti spolja te dva luka jedan na kupoli i drugi na podu vozila za potrebe hitnog napuštanja. Koristi se pri napadima na favele pružajući podršku policijskim snagama, izvlačenju ranjenih tokom okršaja sa organizovanim kriminalom te uklanjanju prepreka na drumovima. Iako je upotreba ovog vozila kritikovana od strane organizacija za ljudska prava za Policiju je esencijalan za zaštitu policajaca angažovanih u getoima.
Novija vozila imaju 10 tona, dva člana posade i prevoze 13 policajaca. Postiže maksimalnu brzinu od 120km/h, izdržljivost 24 časa pri punom pogonu, autonomija do 700km.
Od 2014 policija u Rio de Žaneiru koristi 8 novih oklopnjaka od kojih su četiri za BOPE. Novo vozilo ima ABS kočnice, klimatizaciju koja je osposobljena za rad i sa ugašenim motorom, u slučaju oštećenja gume ostaju u funkciji do 20km. Kapacitet vozila 13 policajaca. Nova vozila karakteriše i veća zaštita te hidraulika za uklanjanje prepreka na putevima.
Vozila su nabavljana po cijeni od 62.000 dolara za potrebe opremanja policije u getoima Rija sa planovima za uvećanje flote u narednim godinama.










Velika lobanja prevrnuta tokom jurnjave na Avenidi Brasil

Gangovi brazilskih getoa počeli su sa izučavanjem taktike borbe protiv policijskih oklopnjaka nabavkom sofisticiranih bacača granata te antimaterijalnih pušaka za dejstvo kroz oklop vozila uz štampanje skripti za protivoklopnu borbu i urbanu gerilu.

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Uloguj se preko Facebooka da bi video sliku:

[Link mogu videti samo ulogovani korisnici]

[Link mogu videti samo ulogovani korisnici]

EE-18 Sucuri II brazilske Engese iz 1987. Namjena vozila je gađanje tenkova i drugih vozila korištenjem hit-and-run taktike, zaštita bokova borbenih kolona, te kao mobilna rezerva za kontraudare i proboje. Posadu čine vozač, komandir, nišandžija i punilac. Vozilo je teško 18,5 tona, nije amfibija sa visinom od 2,59mm.

Šasija i kupola vareni i oklopljeni sa dva sloja čelične oplate (spoljni sloj tvrđi, unutrašnji mekši). Pancirna ploča dijeli unutrašnjost vozila od pogonskog odijeljenja. Čeoni oklop štiti od municije 20 – 25mm, ostatak od malokalibarske municije i parčadi artiljerijskih projektila. ABH zaštita nudila se opciono. Na bočnim stranama postavljeni su bacači dimnih kutija. Vozilo je dizajnirano u cilju maksimizacije zaštite i manje siluete.

Kupola je opremljena sa potpuno stabilisanim OTO Melara 105mm topom koji može ispaljivati standardnu NATO municiju, uključujući i APDSFS. Kupola i top elektro su pokretani sa manuelnim komandama u slučaju nužde. Sredstvo je opremljeno modernim (jednim od najboljih toga doba) sistemom za upravljanje vatrom koji omogućava gađanje pokretnih i stacionarnih meta dok je vozilo u pokretu ili zastanku. Komandir može da “pregazi” nišandžiju. SUV uključuje digital ballistic computer, moving-target tracking system, computer driven ballistic aiming mark, cant angle correction with automatic input, crosswind correction with manual range input as first emergency mode and a ballistic graticule as the second emergency mode.

Pancirnim zrnom može da probije 150mm oklopa na daljinama od 5.000 metara. Sekundarno oružje mitraljezi 7,62 i 12,7mm. Borbeni komplet 30 granata za top, 800 komada za 12,7mm i 3200 metaka za mitraljez 7,62mm.

Vozač sjedi naprijed dok je motor lijevo što je otvorilo prostor pozadi za smještaj kupole. Servo upravljanje vrši se preko prednjih točkova uz centralni sistem za regulaciju pritiska u gumama.

Posada ulazi/izlazi iz vozila putem zadnjih vrata koja služe i za utovar municije uz krovni luk za vozača i komandira.

Oslanjanje je nezavisno, pozadi hidropneumatskog tipa (bumerang) sa osovinama sa planetarnom redukcijom i blokadom diferencijala. Off - road sposobnosti ocijenjene su kao dobre.

Vozilo pogoni Saab - Scania DSI - 11 dizel motor od 380 konja sa maksimalnom brzinom od 105km/h i radijusom od 700km. Forsira rov od 2 metra i vodenu prepreku od 1,3m.




EE-17 Sucuri - Sucuri I nastao na iskustvu uspješnog razvoja oklopnjaka EE 9 i EE 11. Projekat iz sedamdesetih bio je jednostavan i baziran je na maksimalnoj upotrebi dijelova za komercijalne kamione radi držanja niskim operativnih i troškova održavanja uz veliku logističku nezavisnost. Osim toga vozila su postala poznata i po maloj potrošnji goriva te samovoznosti.
Samo vozilo veoma je slično transporteru EE 11 sa osnaženom i uvećanom Bumerang suspenzijom radi podrške francuskoj FL 12 oscilirajućoj kupoli opremljenoj sa 105mm topom sa auto - punjačem. Za pogon je korišten Detroit Diesel 6V53T V6 motor od 300 konja koji je potpuno opremljeno vozilo težine 18.5 tona pogonio do brzine od 110km/h čineći ga najbržim lovcem tenkova svoga doba. Prototip je intenzivno testiran u mnogim zemljama svijeta. Iako se prototip pokazao uspješnim tokom testiranja nije bilo interesovanja, niti iz inostranstva niti od brazilske armije koja se opredijelila za gusjeničare poput SK 105 Kirasira.
No tokom osamdesetih, novi trendovi zahtijevali su točkaška vozila 6x6, 8x8 i 10x10 konfiguracija, laki i sa snažnim topom. Ovo je ohrabrilo Engesu da krene u projekat EE-18 Sucuri II snažno poboljšanoj i restilizovanoj verziji Sucuri I.

Ova zanimljiva borbena vozila nastala su u brazilskoj kompaniji Engenheiros Especializados S/A - Engesa. Kao privatna kompanija je djelovala u poljoprivrednom i odbrambenom sektoru. U odbrambenom sektoru kompanija je vršila rekonstrukciju, adaptaciju i modernizaciju zastarelih oklopnih vozila i tenkova koje je Brazil dobio tokom i posle WWII.
Industrijski razvoj Brazila stavio je Engesu na čelo kompanija koje su djelovale u različitim sektorima poput Engese Elektronik (podružnice holandskog Filipsa), Nacionalne fabrike vagona te naučnoistraživačke firme Engepeq.
Tokom osamdesetih (do 1993) kompanija je prozvela preko 3300 oklopnih vozila za brazilsku armiju i za potrebe izvoza te veliki broj kamiona.
Radilo se o oklopnim vozilima nastalim na maksimalnoj upotrebi komercijalnih komponenti iz automobilske industrije te već razvijenih komponenti inostranih borbenih sistema koje su sklapane u nova borbena vozila relativno niske nabavne cijene, operativnih i troškova održavanja te velike samovoznosti i logističke autonomije. Sa takvim karakteristikama oklopnjaci su se brzo probili na tržišta azijskih i afričkih država gdje su se naročito dobro pokazala tokom iračko - iranskog rata (u poređenju sa sovjetskim točkašima BTR 60 i BRDM). Krunu razvoja predstavljao je osnovni borbeni tenk EE T1/2 Osorio koji se izvanredno pokazao na testiranju u Saudijskoj Arabiji 1988. Tenk je razvijan u periodu od 1982 - 85 i kao dosta jeftin i pristupačan bio je pobjednik testiranja u Saudi Arabiji 1988 sa boljim rezultatima u odnosu na M1 Abrams, Challenger 1 i AMX 40.
No problemi za Engesu počeli su tokom devedesetih gubitkom 200 miliona dolara u Iraku i neuspjehom prodaje tenka EE T1 Osorio u čiji je razvoj investiran čitav budžet kompanije. Bankrot je proglašen 1993.
Kompanijska fabrika u Sao Đoze doš Kamposu prodata je Embraeru.