offline
- kljift
- Legendarni građanin
- Pridružio: 11 Okt 2009
- Poruke: 7280
|
Napisano: 03 Dec 2013 21:31
AVISPAS NEGRAS - LA ELITE CUBANA
Elitna jedinica Revolucionarnih oružanih snaga Kube (FAR) - Tropas Especiales "Avispas Negras" predstavlja visokoprofesionalni vojni sastav u početku sa primarnim zadatkom zaštite višeg državnog rukovodstva.
Osnova Tropas Especiales en Cuba formirana je avgusta 1963 na inicijativu Fidela Kastra tokom ceremonije diplomiranja kursista ličnog obezbjeđenja. Vođa Revolucije istakao je potrebu za obukom ljudstva i stvaranjem formacija za izvođenje teških, dugotrajnih i delikatnih misija naročito za borbena dejstva u “višoj dimenziji” (“viša dimenzija” označavala je svježa sjećanja na invaziju u Zalivu svinja i raketnu krizu). Prvobitno, lični sastav specijalnih snaga bio je popunjen prekaljenim borcima sa iskustvom ustaničkog i partizanskog ratovanja u zemljama Latinske Amerike i tokom svrgavanja režima Batiste na Kubi (od kojih su mnogi bili saborci znamenitog Če Gevare).
El Ministerio del Interior (MININT - MUP) biće zadužen za organizovanje ovih specijalnih formacija koje će uz dozvolu Fidela Kastra među prvima biti upućene u Angolu, novembra 1975, a zajedno sa sovjetskim vojnim savjetnicima ratovaće i u Mozambiku, Etiopiji te u zemljama Centralne Amerike (Nikaragvi). Nezvanično, “Crne Ose” i danas djeluju van granica Kube. Prema američkim izvještajima “Ose” su pružale podršku Komitetu za zaštitu Revolucije u Ekvadoru, 2010 godine.
U međuvremenu, 1974, unutar FARa formirana je Brigada de Desembarco y Asalto (jedan kompletirani bataljon poslan je u Angolu posle bitke za Kangambe), a 1986 formirane su specijalne snage Ministarstva odbrane Kube (Tropas Especiales del MINFAR). Prvi bataljoni formirani su od ličnog sastava iz provincije La Havana sa programom obuke predviđenim za ispunjavanje internacionalne misije u Angoli.
Jedinice Tropas Especiales etapno će dejstvovati na prostorima Angole zaključno sa borbenim operacijama kod Kuito Kuenavale 1988 godine.
Nesumljivo, najveći uspjeh kubanski specijalci postigli su tokom rata u Angoli gdje su bili suočeni sa gerilskim pokretom UNITA i oružanim snagama Južne Afrike.
Tokom intervencije u Angoli obavljeno je mnogo uspješnih zadataka poput potrage i uništavanja neprijateljskih karavana, obezbjeđenja zona rudarenja, opsade, izviđanja i infiltracije na neprijateljskoj teritoriji. Neke od najpoznatijih akcija izvedene su na suzbijanju gerilaca UNITe tokom opsade Kangambe 1983 godine, te diverzantske akcije protiv Vojske Južne Afrike tokom bitke za Kuito Kuenavale 1988 godine.
Godine 1989 specijalne jedinice Ministarstva odbrane (MINFAR) i Ministrastva unutrašnjih poslova (MININT) spojile su se i stavile pod komandu MINFARa. Radilo se o kontigentu od oko 2.000 pripadnika MUPa.
Zvanična forma oblačenja sastoji se od maskirne uniforme i crvene beretke sa amblemom u vidu crne ose spremne da napadne. Za profesionalne pripadnike dodata je oznaka "Profesional".
Crvena beretka se koristi samo formalno, na zadacima u džungli koristi se kapuljača tamno zelene boje, a tokom vježbe Bastion 2009 viđeni su šeširi, vjerovatno kao efikasnija zaštita od sunca.
Naoružanje je veoma raznovrsno, od standardnog naoružanja kubanskih oružanih snaga do novijih “tehnologija” uglavnom pokrivenih velom tajnovitosti i primjećenih tokom parada. Inventar uključuje lokalno proizvedeno naoružanje te unapređenje postojećeg sovjetskog naoružanja novijim priborima, poput lokalno proizvedenih optičkih nišana Vilma, prigušivača i novih antimaterijalnih pušaka velikog kalibra čije su karakteristike obavijene velom tajne.
Automati
VSS Vintorez,
AS VAL.
Snajperske puške
SVD Dragunov,
Hecate II (puška francuskih korijena, proizvedena na Kubi sa redizajniranim skrivačem plamena),
Alejandro (puška sa bolt akcijom na upotrebi kod snajperista MTT i Avispasa).
Mitraljez – PKM.
Puškomitraljez
RPK-47(od nedavno zamijenjen sa RPKM)
Antimaterijalna puška
Mambi (domaća, poluautomatska gas-operated puška bull pap konfiguracije sa upotrebom sovjetskog metka 14.5x114mm iz okvira kapaciteta 5 metaka. Efikasni domet 2.000m, maksimalni 3.000m. Puška je namijenjena gađanju lako oklopnjenih vozila, čamaca pa i helikoptera. Koristi sovjetski optički nišan POSP 6x24.
Ručni bacač - RPG-7V
MANPAD - 9K36 Igla
Pištolji
APS (automatski pištolj Stečkina 9x18mm sa okvirom kapaciteta 20 metaka),
APB, 9x18mm - verzija AP Stečkina sa prigušivačem,
PM Makarov (lično oružje sovjetskih korijena sa licencnom proizvodnjom na Kubi),
CZ-75 de 9mm.
Osim standardnog naoružanja kubanske vojske, novih tipova naoružanja domaće proizvodnje, “Ose” koriste i minobacače 60mm i 120mm te različita eksplozivna punjenja.
Od većeg broja vozila na upotrebi u “Osama” poznatija su:
Fiero – lako, terensko vozilo naoružano automatskim bacačima granata AGS 17 i mitraljezima PKM;
Iguana: kubanski “Hamer” sa teškim mitraljezom NSV 12,7mm montiranim na krovu;
UAZ: standardni terenac FARa kod “Osa” naoružan i sa mitraljezima PKM, automatskim bacačima granata AGS 17 i bestrzajnim topovima SPG 9 73mm;
BRDM-2: u standardnoj varijanti za potrebe dužih izviđanja,
BTR 60PB: manji broj vozila za potrebe dužih izviđanja.
Kondicioniranje kubanskih Tropas Especiales vrši se u la Escuela Nacional de Tropas Especiales "Baraguá" u gradu Pinar del Rio, zapadno od Havane. Škola je formirana 1.septembra 1983 godine za potrebe jedinstvenog obučavanja pripadnika oružanih snaga Kube za teške i delikatne misije na osnovu iskustava iz Vijetnamskog rata. Po nalogu tadašnjeg ministra odbrane Raula Kastra škola je dobila naziv Escuela Nacional de Tropas Especiales 1986, a dodatak “Baraguá” (toponim iz vremena borbe protiv Španije) 1991. Od 2001, rezolucijom Savjeta ministara škola je proglašena Centrom visokog obrazovanja kubanskih oružanih snaga. Praktična obuka se izvodi na poligonima sva tri vida oružanih snaga. Centar za obuku “Baragua” zaprema ogromnu teritoriju močvare Ciénaga de Zapata sa poligonima u obliku vodenih prepreka, džungle, makete grada sa ulicama u realnim razmjerama, mrežom podzemnih komunikacija i mnogih drugih. Centar obezbjeđuje istovremenu obuku za oko 2.500 vojnika. Osim “Crnih Osa” u Centru se obučavaju i pripadnici padobransko – desantnih jedinica, mornaričke pešadije te vojni personal iz inostranstva.
Za pristupanje redovima Tropas Especiales neophodno je ispunjvanje visokih standarda fizičke pripremljenosti. Nakon prolaska kroz osnovnu obuku, Tropa Especial je obučen za padobranske skokove iz aviona ili helikoptera, danju ili noću, nad kopnom, morem ili džunglom. Kondicioniranje obuhvata plivanje od nekoliko kilometara u punoj borbenoj opremi te marševe od nekoliko desetina kilometara, takođe pod punom borbenom opremom. Obuka se sprovodi u podgrupama od po 5 vojnika, muškog i ženskog pola.
Dominiraju tehnike preživljavanja, maskiranja i samoodbrane. Vježba se upotreba streljačkog naoružanja, teških mitraljeza i minobacača, standardnih u kubanskoj vojsci kao i naoružanja zastupljenog u drugim armijama. Vježba se upotreba različitih vrsta eksplozivnih punjenja i izvođenje brzih i bešumnih napada. Sve ljudstvo prolazi kroz kurseve samopomoći te pomoći stradalim saborcima u terenskim uslovima. “Osama” su poznate i tehnike djelovanja u tajnosti te obavještajni i kontraobavještajni rad.
Po završetku osnovne obuke, pripadnik “Osa” se upućuje na specijalističke kurseve koji će mu omogućiti da postane ekspertom u najmanje dvije oblasti:
- Taktika, obavještajni i kontraobavještajni rad
- Naoružanje.
- Eksplozivi.
- Vojni sanitet.
- Komunikacije.
Sastav “Crnih Osa” specijalizovan je za izvođenje borbenih operacija u okruženju džungle. Eksperti ih smatraju jednim od najbolje pripremljenih sastava za dejstva u tropskim sredinima, a nivo obučenosti pojedinačnog pripadnika, po složenosti, nema analoga u svijetu.
Glavne “discipline” u Centru su taktika borbe u džungli, metode preživljavanja u teškim uslovima i prilikom tajnog prodora na neprijateljsku teritoriju, sabotaže, borilačke vještine, umjetnost korištenja snajpera, ronilačka i padobranska obuka, kao i ovladavanje vještinama vođenja informacionog i psihološkog ratovanja.
Uzgred, kubanski oficir Raul Rizo razvio je poseban stil borilačkih vještina na bazi “karate – operetiva”, koji je primjenjivan i pri obuci specijalista KGB SSSR i GRU GŠ MO SSSR, te boračkog sastava Specnaza “Alfa” i “Vimpel”.
Taktika “Crnih Osa” zasniva se na djelovanju pojedinaca ili manjih grupa izviđača - diverzanata, koji su u stanju da dugo dejstvuju na teritoriji neprijatelja u autonomnom režimu. Prema svjedočenjima ličnog sastava “Alfi” koji su prošli kroz kubanski školski centar, obuku vode “nastavni asovi” u Centru smještenom u živopisnoj niziji okruženoj šumama i brdima.
“Alfe” se posebno sjećaju “Puta Če Gevare” - staze preko sedam brda, dužine oko 8 kilometara. Tokom čitave trening – rute postavljene su mine – iznenađenja i zamke različitih nivoa složenosti uz prirodne prepreke. Oprema – šorts i bez obuće. Dodatni teret – prazna artiljerijska čaura od 8kg kao imitacija Kalašnjikova i ranci sa školskim minama. Sa prve vježbe, sovjetske “Alfe” vratile su se kao “mrtve”. Tokom daljeg toka obuke kursanti se obučavaju za pravljenje prolaza kroz minska polja, razminiranju svih poznatih minskih sredstava golim rukama i na slijepo, brze prolaske kroz bodljikavu žicu, eliminaciju stražarskih tačaka te prodore na zaštićene aerodrome, skladišta, terminale za gorivo i slično. Za neprimjetni prilazak zaštićenom objektu, noću se izvode prilasci puzanjem u trajanju i do 12 sati.
Na “putu Če Gevare” uvježbavaju se različiti načini kretanja, intezivna fizička obuka, kretanja u savijenom položaju satima, te kretanja u grupi, sa prvim u grupi kao specijalistom za “opipavanje” mina i zamki i ostalima koji hodaju po njegovom tragu. Pošto ljudsko oko reaguje na brze pokrete, kompletna izviđačko – diverzantska grupa se obučava usporenom, “nevidljivom” kretanju i momentalnom zaustavljanju i mirovanju, naročito usljed ispaljivanja osvetljavajućih mina. Komandosi se obučavaju kompletnoj fuziji sa okolinom. Za ovladavanje disciplinama kubanskog obučnog centra potrebna je ogromna volja i vrijeme.
Borci se na marševima kreću sporo uz prevazilaženje prepreka na različitim nivoima bez stvaranja buke u oblastima sa trskom, suvim lišćem, kamenjarom te bešumnom tehnikom pravljenja prolaza kroz bodljikavu žicu.
U potpunoj tami, vođa grupe, pri pronalaski mina, provjerava mogućnost razminiranja. Za to vrijeme grupa leži i čeka dalju komandu. Borački sastav je namazan – “malterisan” blatom i travama iz okruženja, a naoružanje je takođe kamuflažno obrađeno u cilju eliminacije bilo kakvog odbljeska. Osim obuke u izviđačko – diverzantskim dejstvima, grupe kubanskih specijalaca se obučavaju i u zauzimanju objekata.
Obuka u gađanju vrši se tokom dana, noći, u pokretu, na zvuk motornih vozila, sa ramena, kuka i dr. Vojnici se obučavaju u gađanju iz minobacača bez podloge (od ispaljivanje prve mine do prvog pogodka kursanti su uspjevali da odrade i do 12 opaljenja) – zaglušujući vatreni udar uništavao je zonu cilja.
Za borbu u urbanim sredinama kursanti se obučavaju u prilasku naseljenom mjestu, izbjegavanju detekcije i nadzora. Za zasjedna dejstva i vršenje kidnapovanja kubanski specijalci smatraju se za jedne od najboljih na svijetu. Tokom izvođenja borbenih dejstava uvažavaju se mišljenja svih članova grupe. Smatra se da bilo komandir bilo borac mogu biti tvorci pravilnog rešenja – a mnogo ponuđenih rešenja jedino i mogu donijeti ono najpravilnije. Glavni cilj je da tokom izvođenja specijalnih operacija ne bude iznenađenja, samim tim akcija je “osuđena” na uspjeh.
Strogost nastave i stalna fizička kondicioniranja omogućuju da svi kandidati postignu standarde koji ih čine usaglašenim sa namjenama sekcija specijalnih snaga u koje će biti upućeni posle školovanja.
U sklopu Škole, program obuke je “obogaćivan” neposrednim prisustvom instruktora iz Vojske Sjevernog Vijetnama i Vijetkonga sa ratnim iskustvom iz rata sa Amerikancima, instruktora sovjetskog Specnaza, te instruktorima iz Sjeverne Koreje. Trenutno su u Centru prisutni instruktori Kineske armije.
Kolaps Sovjetskog Saveza teško je pogodio kubanske specijalne snage, naročito sa tehnološkog stanovišta. Tokom devedesetih bilo je i značajnih budžetskih rezova. Skorijih godina učinjeno je dosta da se zavisnost od drugih zemalja eliminiše sopstvenom proizvodnjom. Zahvaljujući naporima UIM (Unión de Industrias Militares de Cuba) započet je process proizvodnje domaćeg i licenciranog naoružanja, te osavremenjavanje postojećeg sa red dotovima, prigušivačima…..
Takođe u sklopu trgovinskog sporazuma sa Republikom Bjelorusijom nastoji se doći i do modernijih primjeraka bjeloruskog i ruskog naoružanja.
Dopuna: 04 Dec 2013 21:47
BRIGADA ESPECIAL NACIONAL - POLÍCIA NACIONAL REVOLUCIONÁRIA DE CUBA
Specijalna brigada MININTa (MUPa) formirana je 8.avgusta 1980 u cilju ojačavanja policijskih jedinica na Kubi. Radi se o elitnoj jedinici koju odlikuje političko - ideološka pouzdanost, tehnološka obučenost te visoka profesionalnost.
Dužnosti Brigade Especial Nacional:
- zaštita Predsjednika Državnog savjeta Kube i drugih rukovodilaca Komunističke partije Kube, u tijesnoj saradnji sa direkcijama Seguranca Pessoal i Kontraobaveštajne službe MUPa;
- eliminacija i zarobljavanje "anti - socijalnih elemenata" i kontrarevolucionara;
- operativna podrška Zaštitnoj regimenti raspoređenoj na zadacima obezbjeđenja ambasada i drugih diplomatskih predstavništva sa sjedištem u Havani;
- osiguranje bezbjednosti na sportskim, političkim i kulturnim manifestacijama velikog obima i nacionalnog značaja;
- sprečavanje akcija protiv kubanske nacionalne baštine, vandalizma, krađa, nereda.
Brigada je formirana posle jednog incidenta vezanog za Ambasadu Perua u Havani te tokom događaja vezanim za egzodus Kubanaca na Floridu (SAD).
Poznati i kao "crne beretke" svi njeni pripadnici stručnjaci su za borilačke vještine, te upotrebu svih vrsta vatrenog oružja.
Dopuna: 11 Dec 2013 20:13
Aprila 1961 tokom borbi u Zalivu svinja, Fidel Kastro je prvi put obznanio socijalistički karakter Revolucije na Kubi. Iste godine Kuba je započela sa približavanjem zemljama socijalističkog bloka sa postupkom prenaoružavanja uz pomoć SSSR. Formiranje kadrovske armije započeto je maja 1961.
1962 godine na Kubi je otvoren sovjetski školski centar u kojem je započeta obuka kubanskih vojnih lica. Te iste godine uveden je "Боевой устав пехоты", a februara 1963 - "Строевой устав", razrađen pod rukovodstvom sovjetskih vojnih specijalista na osnovu iskustava iz ustroja oružanih snaga SSSR i socijalističkih država.
Sredinom sedamdesetih godina, oružane snage Kube postale su jedne od borbeno najsposobnijih na prostoru Centralne i Južne Amerike.
1980. Kuba je zaključila dvostrani ugovor o prijateljstvu, saradnji i vojnoj pomoći sa Istočnom Njemačkom, a 1982 godine isti takav ugovor sa socijalističkim Vijetnamom.
Od decembra 1998 godine došlo je do intenziviranja kubansko – venecuelanske saradnje, uključujući i vojnu. U Venecuelu je došla kubanska vojna misija koja se smjestila u tvrđavi Tiuna (nedaleko od Karakasa).
2000 godine Kuba je potpisala ugovor o proširenju vojne saradnje sa Kinom, a od septembra 2009 na snazi je ugovor između Kube i Rusije o školovanju kubanskih vojnih kadrova na ruskim vojnim učilištima.
U skladu sa Ustavom, Predsjednik državnog savjeta Kube smatra se vrhovnim, glavnokomandujućim i određuje strukturu oružanih snaga. Armija Kube nalazi se pod rukovodstvom glavnokomandujućeg Raula Kastra i ministra odbrane Leopolda Friasa.
Armija Kube:
Kopnena vojska
-kadrovski sastavi regularne armije i sastavi teritorijalnih rezervi KoVa strukturiranih kao Ejército Occidental, Ejército Central, Ejército Oriental.
Revolucionarna ratna flota (MGR, Marina de Guerra Revolucionaria)
-vojno – morska flota i obalska odbrana.
Revolucionarna RV I PVO (DAAFAR, Defensa Anti-Aérea Y Fuerza Aérea Revolucionaria):
-avijacija, raketni sastavi PVO, artiljerijski sastavi PVO, radio – tehnički sastavi PVO.
Odredi teritorijalne milicije (МТТ, Milicias de Tropas Territoriales) organizovani u bataljonima i pukovima na nivou opština i pokrajina.
Armija radne mladeži (EJT, Ejército Juvenil del Trabajo) – mobilisani regruti angažovani na poljoprivrednim radovima uz vojnu obuku.
Granična straža - (TGF, Tropas Guardafronteras) podčinjena MuPu.
Defensa Civil de Cuba – prevencija prirodnih nepogoda.
Instituto Nacional de las Reservas Estatales (INRE) – manipulacija robnim rezervama u slučaju ratnog stanja.
Brigadas de Producción y Defensa (BPD) sa namjenom razvoja proizvodnog aparata zemlje tokom ratnog stanja. Organizovani po Zonama odbrane (Zonas de Defensa) i u proizvodnim te naučno – istraživačkim centrima.
Armija se popunjava na osnovu zakona o opštoj vojnoj obavezi (od 1963), sa regrutnim uzrastom od 17 godina i trajanjem vojnog roka od 2 godine. Služi se u vojsci, MuPu te uz vojnu obuku u Ejército Juvenil del Trabajona na poslovima javnih i radova u poljoprivredi. Žene prolaze kroz specijalni program obuke, a omogućeno im je služenje u oružanim snagama na osnovu dobrovoljnosti (u ratnom stanju potpadaju pod mobilizaciju). Komandni kadar školuje se na vojnim učilištima, Vojno – tehničkom institutu i Vojno – pomorskoj akademiji.
Od 2011.godine, broj stanovnika na Kubi procijenjen je na 11.204.000, sa mobilizacionim resursom od 6,1 milion ljudi. Brojno stanje oružanih snaga procijenjeno je na 49.000 ljudi, rezerve 39.000, a još 39.000 služi u vojeniziranim formacijama + 50.000 u civilnoj odbrani.
KoV – 38.000 ljudi, 900 tenkova (Т-34, Т-55, T 55M, Т-62, T 62M i PT-76); 400 borbenih vozila pešadije BMP -1; 500 oklopnih transportera; 1730 oruđa poljske artiljerije + oko 100 samohodnih haubica Akacija i Gvozdika + montirani topovi M 46 130mm na šasije tenkova T 34 i T 55 i haubice D 30 122mm montirane na šasije BMP 1, kamiona i tenkovskih šasija; 15 122mm stacionarnih oruđa obalske artiljerije; 175 višecjevnih lansera raketa; 1.000 minobacača 82 i 120mm, 400 oruđa PVO artiljerije; 300 lansera vođenih PVO raketa.
RV i PVO: 8.000 ljudi,
dva MiGa 29A i jedan MiG 29UB; četiri MiG 21ML; 24 MiGa 23 različitih modifikacija; 25 mlaznih aviona za naprednu obuku L-39;
Transporteri - jedan AN 2; tri An 24; jedan An 30; dva An 32; tri Jak 40; dva IL 76;
Helikopteri – četiri jurišna Mi 35; dva transportno – desantna Mi 8R; osam transportno – desantnih Mi 17.
Ratna Mornarica (uključujući jedinice mornaričke pešadije i obalske odbrane): 3.000 ljudi,
Desantno – jurišni bataljon mornaričke pešadije Desembarco de Granma (550 ljudi.); jedan mali patrolni brod projekta 1241PE; šest raketnih čamaca projekta 205; dva minolovca projekta 1265; tri minolovca projekta 1258; 2 velika patrolna broda Rio Damuji sa mogućnošću nošenja helikoptera, jedan hidrografski i jedan školski brod. Sa rashodovanih sovjetskih podmornica Fokstrot torpeda su iskorištena za obalske eskadre lansera torpeda, a sa tri rashodovane fregate klase Koni, lanseri rakete P 15 Termit iskorišteni su za ojačavanje obalske odbrane na pravcima očekivanja neprijateljskog iskrcavanja.
Jedinice Ministarstva državne bezbjednosti – 20.000 ljudi
Granična straža – 6,500 ljudi, dva stražarska broda projekta 205P, 18 malih protivpodmorničkih brodova projekta 199, 30 – 50 patrolnih čamaca Žuk sa sopstvenom proizvodnjom, opremljenih bestrzajnim topovima SPG 9 ili dvocijevnim topovima 30mm i avio komponenta sa 8 elisnih aviona Zlin 142, tri helikoptera Mi 17 i jednim helikopterom Mi 8.
Regularne snage ojačane su sa Tropas Especiales formirane 1986 godine uz asistenciju sovjetskih, vijetnamskih te oficira MININTa. Poznatije kao “Crne Ose” namjenjene su izvođenju izviđačko – diverzantskih zadataka u dubini neprijateljske teritorije. Potpadaju pod kubansku vojsku.
Jedinice Vojne policije – Prevención sa jednim dodatnim specijalnim bataljonom potčinjene su Dirección de Contrainteligencia de las FAR.
Osim njih postoji i Brigada Especial de la PNR (Policija).Osnovna namjena specijalnih snaga MuPa je suzbijanje nereda, antisocijalnih elemenata, kontrarevolucionara ali su u slučaju proglašenja ratnog stanja u potpunosti osposobljene za ratne zadatke. “Crne beretke” ili “Crni kokoti” dijelom su sastava Nacionalne revolucionarne policije.
Comando especial de DSE – veoma mala jedinica popunjena posebno selektiranim pripadnicima specijalnih vojnih i policijskih snaga. Osnovna namjena, borba protiv terorizma i obezbjeđivanje VIP ličnosti.
Komanda borbenih ronilaca – elitne jedinice Mornarice za izvođenje svih tipova podvodnih izviđačko – diverzantskih operacija.
Mornarica obuhvata baze i fortafikacije, obalsku odbranu, eskadre lansera torpeda, eskadre obalskih i plovnih lansera raketa i druge površinske jedinice. Obuhvata i Formaciones Especiales Navales i Brigadas de Producción y Defensa specijalizovane za podršku dejstvima na moru. U upotrebi su i raketni sistemi sopstvene proizvodnje Bandera (kopija sovjetskih P 15) i Remulgadas protvbrodski raketni sistem.
Las Tropas de la Defensa Antiaérea de las Fuerzas Armadas (DAAFAR) – strukturirane su u sva tri vida oružanih snaga. Namjena im je sprečavanje iznenadnih udara protivnika, podrška akcijama jedinica KoVa i Mornarice te obavještavanje trupa, vojske i populacije.
Osim klasičnih vojnih objekata, kasarni i komandi, kraški predjeli Kube sa prirodnim pećinama prilagođeni su i iskorišteni za smještaj i čuvanje materijalno – tehničkih sredstava sa pripremljenim vatrenim položajima. Na mnogim pravcima očekivanja neprijatelja, čak i u blizini posjećenih plaža izrađeni su vatreni položaji za dugotrajnu odbranu sa pratećim instalacijama, kaponiri, podzemna skloništa. Kubanski vojni specijalisti razvili su i djelotvoran metod konzervacije vojne tehnike.
70% raspoloživog naoružanja i vojne tehnike raspoređeno je i konzervirano u skladištima, podzemnim skloništima i kaponirima širom zemlje sa mogućnošću za trenutnu upotrebu zajedno sa pratećim priborom i municijom. Na primjer, tenkovi, samohodke, bvp, oklopni transporteri čuvaju se zajedno sa pripadajućim akumulatorima i borbenim kompletima. Modernom tehnologijom, u skladištima se zarad ispravnog čuvanja opreme i tehnike stalno održava optimalna vlažnost i temperatura vazduha.
Zvanična kubanska vojna doktrina uključuje sve Kubance u “ratu svih Kubanaca”. Realizacije te doktrine od osamdesetih do danas predviđa pretvaranje Kube u jedan veliki utvrđeni rejon i bazu sposobnu da osigura sveopšti gerilski rat u slučaju invazije spolja.
U izvršavanju postavljenih zadataka u odbrani Ostrva ne učestvuju samo oružane snage već i civili ujedinjeni i organizovani u teritorijalne jedinice Narodne Milicije. Saradnja između vojske i milicija MTT je sveobuhvatna u nadi za uspješan otpor bilo kom agresoru.
Da bi se nivo borbene gotovosti održao visokim, na svakih nekoliko godina održava se opštevojna, kombinovana vježba “Bastion” u kojoj učestvuju vojna i građanska lica. Broj građana koji učestvuju u vježbi značajno premašuje brojno stanje kubanske armije.
Vojna vježba Bastion 2013 odigrala se od 19. do 24. novembra. Iako Kuba nije svjetska sila, iako na vježbi nije pokazana upečatljiva tehnologija i način izvođenja, sama vježba značila je puno za kubansku vladu i sigurnosni aparat. Zanimljivo je i da se vježba održala tokom važnog govora državnog sekretara SAD Džima Kerija o odnosima na relaciji SAD – Latinska Amerika i SAD – Kuba (u kojem je napomenut kraj Monroove doktrine).
O Bastionu 2013, ne zna se mnogo. Radi se o šestoj takvoj vježbi, prvo sprovedenoj 1980 godine i kasnije tokom 1983, 1986, 2004 i 2009. Bastion 2013 prvobitno je planiran za 2012 ali je odložen zbog uragana Sendi.
Vježba obuhvata komandne centre formirane od strane članova Komunističke Partije, resore Vlade, jedinice vojske, civilne zaštite, preduzeća…
Tokom trajanja vježbe na hiljade kubanskih građana priključuje se “opštenarodnom ratu” – strategiji za odbranu Kube. Cilj vježbe je povećanje obučenosti i kohezije između vojske, građana i ekonomije. U sklopu vježbe mobiliše se na hiljade vojnika i građana Kube uz naglasak da se sve aktivnosti sprovode uz najveću racionalnost. Vježba se održava širom Ostrva i uključuje najveći broj raspoloživih vojnih jedinica, rezervi i građana. “Bastion 2013” održavao se na prostoru Centralne vojne oblasti sa oko 10.033 efektiva uz aktiviranje pet pokrajinskih Savjeta odbrane, 52 opštine i 100 Zona odbrane. Upravni i kontrolni učesnici uspjeli su da organizuju mobilizaciju stanovništva, te pravilnu upotrebu različitih sredstava. Na taktičkim vježbama usavršava se obučenost komandnih struktura te psihološka pripremljenost različitih, naročito rezervnih jedinica prilikom tranzicije ka punoj borbenoj gotovosti. Vježba simbolizuje i vojne tradicije Kube te iskustva drugih nacija. Prva strategijska vježba “Bastion” održana je 1980 godine po dolasku Ronalda Regana na vlast, kada se po procijeni kubanskog rukovodstva značajno uvećala opasnost od američke agresije.
Hipotetički scenario vježbe predviđa invaziju neidentifikovane zemlje uz pripremu Kube i Kubanaca za “narodni rat”. Ako su Amerikanci u vježbi imaginarni, učešće vojnog personala Venecuele pod znakom je pitanja iako se povodom toga kubanski mediji nisu oglašavali.
Ipak, prema Karipskom Glasniku, tajming Bastiona 2013 po svemu sudeći slučajno se poklopio sa Kerijevim govorom. Smatra se da je naredni period poslednja šansa za normalizaciju odnosa između SAD i Kube, što zbog izbora u SAD zakazanih za 2016, što zbog povlačenja sa funkcija Raula Kastra najavljenog za 2018. Po uvjeravanju kubanskih medija, kako god da bude, kubanska armija ( i narod) spremni su na sve.
|
[Link mogu videti samo ulogovani korisnici]
